پیش‌بینی تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس مؤلفه‌های ارتباط با مدرسه و سبک‌های تصمیم‌گیری در دانش‌آموزان

Abstract

این پژوهش به منظور تعیین رابطه ارتباط با مدرسه و سبک‌های تصمیم‌گیری با تعلل‌ورزی دانش‌آموزان پسر انجام گردید. جامعه پژوهش را دانش‌آموزان پسر متوسطه نظری ناحیه یک آموزش و پرورش شهرستان رشت تشکیل دادند. از این جامعه به صورت تصادفی طبقه‌ای، بر اساس نسبت توزیع دانش‌آموزان در سال‌های اوّل تا چهارم، در مجموع 252 دانش‌آموز متوسطه نظری مشغول به تحصیل در مدارس دولتی انتخاب گردیدند. اطلاعات این پژوهش به وسیله پرسشنامه‎های ارتباط با مدرسه و پرسشنامۀ سبک‌های تصمیم‌گیری و تعلل‌ورزی تحصیلی بدست آمد. به منظور تحلیل داده ها از روش پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد التزام به مدرسه و تعلّق به مدرسه و سبک تصمیم‌گیری منطقی عوامل مهم پیش‌بینی کننده تعلل‌ورزی دانش‌آموزان است. نتیجه پژوهش نشان داد که 36% واریانس تعلل‌ورزی دانش‌آموزان متوسطه پسر از طریق یک ترکیب خطی مشترک از التزام به مدرسه و تعلّق به مدرسه و سبک تصمیم‌گیری منطقی تعیین می‌شود. هم‌چنین یافته‌ها نشان داد مؤلفه تعلق به مدرسه قوی‌ترین پیش‌کننده تعلل‌ورزی محسوب می‌شود. شرطی شدن اجتنابی علت تبیین کننده پیش‌بینی کنندگی التزام به مدرسه و تعلق به مدرسه در تعلل‌ورزی می‌باشد و همچنین قابلیت تنظیم شناختی هیجان مربوط به سبک تصمیم‌گیری منطقی تبیین کننده ارتباط این سبک با عدم تعلل‌ورزی است.