ارتباط بین تاب ‌آوری و رضایت از زندگی

Abstract

هدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تاب‌آوری به‌ عنوان شاخه‌ای از روان‌ شناسی مثبت‌گرا و رضایت از زندگی بود که به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان بهداری شهرستان سراب تشکیل می‌دادند. نمونه آماری پژوهش شامل 160 نفر (68 زن و 92 مرد) بودند. نمونه‌های مورد نظر به روش تصادفی ساده از هر دو جنس انتخاب شدند و در این پژوهش مقیاس تاب‌آوری کانر و دیوید سون (2003) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985) اجرا شد. از داده‌های حاصله نتایج ذیل به ‌دست آمده است: بین تاب‌آوری و رضایت‌ از زندگی رابطه مثبت وجود دارد. بین مردان و زنان از نظر رضایت از زندگی تفاوت وجود دارد. بین زنان و مردان از نظر تاب‌آوری تفاوتی وجود ندارد.