ارتباط عاطفه مثبت، شرایط کاری و حمایت از هدف با رضایت شغلی: بررسی نقش میانجی خودکارآمدی و پیشرفت در جهت هدف

Abstract

این پژوهش با هدف ارتباط بین عاطفه مثبت،شرایط کاری و حمایت از هدف با رضایت شغلی و همچنین بررسی نقش میانجی متغیرهای خودکارامدی و پیشرفت در جهت هدف صورت گرفت. روش این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی می‏باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان شهرستان شهریار تشکیل می‏داد، تعداد 274 نفر از معلمان دبیرستان‏های شهر شهریار به شیوه تصادفی خوشه‏ای انتخاب و به پرسش‏نامه‏های رضایت شغلی، عاطفه مثبت، پیشرفت در جهت هدف، حمایت از هدف، خود کارآمدی شغلی، و شرایط کاری پاسخ دادند. یافته‏ها: نتایچ تحقیق نشان داد که مدل مفروض شده با داده‏ها دارای برازش مناسبی نبود، با این حال با استفاده از شاخص‏های اصلاح مدل، مدل مورد نظر اصلاح شد و سه مسیر عاطفه مثبت به رضایت شغلی، شرایط کاری به رضایت شغلی و خود کارآمدی به رضایت شغلی حذف گردیدند. همچنین یافته‏ها نشان دادند که مدل اصلاح شده دارای برازش مناسبی است. در مدل اصلاح شده تمام متغیرها به جز حمایت از هدف به صورت غیرمستقیم و از طریق پیشرفت در جهت هدف بر روی رضایت شغلی تأثیر می‏گذاشتند زیرا تأثیر مستقیم خودکارآمدی، عاطفه مثبت و شرایط کاری بر رضایت شغلی حذف شد.