بررسی اثرات کمبود مکمل متیونین و لیزین بر عملکرد رشد، شاخص­های خونی و بیوشیمیایی فیل ماهی جوان پرورشی

Abstract

زمینه و هدف: دانش و داشتن اطلاعات در مورد اسیدهای آمینه ضروری EAA)) مورد نیاز ماهیان اهمیت زیادی در ارزیابی کیفیت مواد غذایی به دست آمده از منابع مختلف پروتئین، فرمول‏بندی آن­ها در جیره غذایی، کاهش هزینه‏های غذا و بهینه سازی مصرف پروتئین در ماهی دارد. آزمایش رشدی به منظور بررسی اثرات مکمل های لیزین و متیونین بر عملکرد رشد و شاخص­های خونی فیل ماهی جوان Huso husoپرورشی تغذیه شده با جیره محتوی پروتئین سویا، طراحی و اجرا گردید. روش کار:تعداد 240 عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط 64/4 6/144 گرم در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی متعادل با یکی از 4 جیره غذایی هم نیتروژن (42 درصد پروتئین خام) و هم کالری(8/19 مگاژول انرژی خام در هر کیلوگرم جیره) به ترتیب شامل جیره شاهد(بر پایه پروتئین سویا، بدون لیزین و متیونین)، جیره 2(فقط مکمل لیزین)، جیره 3(فقط مکمل متیونین) و جیره 4(حاوی مکمل های لیزین و متیونین) با 3 تکرار برای هر تیمار در حوضچه‏های فایبرگلاس 500 لیتری در شرایط یکسان پرورشی به مدت 12 هفته تغذیه شدند. مکمل لیزین و متیونین به جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا به مقدار 02/12 و 94/12 گرم بر کیلوگرم ماده خشک جیره اضافه شد. یافته ها:شاخص­های رشد، غلظت هموگلوبین، مقدار گلبول سفید و توتال پروتئین خون ماهیانی که از محتوی مکمل لیزین+متیونین تغذیه کرده بودند، به­طور معنی داری از ماهیان تغذیه شده از سایر تیمارها مناسب­تر بود. هیچ­گونه اختلاف معنی داری در شاخص­های فوق الذکر در ماهیانی که از جیره های 3 و 4 تغذیه کرده بودند، مشاهده نشد. شاخص­های رشد، شاخص خونی و بیوشیمیایی در ماهیانی که از جیره شاهد تغذیه کرده بودند، به­طور معنی داری پائین­تر از ماهیانی بود که از جیره های محتوی لیزین، متیونین یا ترکیب لیزین، متیونین تغذیه کرده بودند.نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا همراه با اسیدهای آمینه لیزین و متیونین می تواند به میزان40% بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد، شاخص­های خونی و بیوشیمیایی جایگزین آرد ماهی در جیره غذایی فیلماهی جوان پرورشی گردد.