نقش نسبت های مرسوم و نوین نقدینگی در تصمیم گیری های مالی

Abstract

مدت زمان مدیدی است که نسبت های مرسوم مانند نسبت جاری و سریع (آنی) به عنوان معیاری جهت توانایی مالی شرکت جهت بازپرداخت بدهی ها مورد استفاده قرار میگیرد. وجود نقصان و کاستی در نسبتهای مذکور همواره مورد تاکید تحلیلگران و علی الخصوص در بازار سرمایه بوده است. در دهه های اخیر نسبت های شاخص فراگیر نقدینگی، شاخص نقدینگی، دوره تبدیل نقد و لامبا ارائه گردیده است. در این مقاله مجزا از معرفی نسبت های نوین نقدینگی، هم بستگی آنان نیز با نسبت های مرسوم آزمون شده است. برای نیل به این هدف تمامی شرکت های فعال در سازمان بورس اوراق بهادار تهران در صنعت سیمان انتخاب و نسبت های مورد نظر برای یک دوره 5 ساله 1379-1383 محاسبه و همبستگی آنان توسط نرم افزار SPSS محاسبه گردید. نتایج این تحقیق موید این نکته است که نسبتهای مورد نظر اگرچه از نظر آماری هم بستگی نزدیکی با نسبتهای مرسوم دارند ولی دارای تفاوت هایی نیز میباشند که باید در تصمیم گیری توسط استفاده کنندگان مورد توجه قرار گیرند. مضافا نسبت های جدید دربرگیرنده اطلاعات متفاوت تری نسبت به نسبتهای مرسوم هستند و میتوانند راهنمای استفاده کنندگان در اتخاذ تصمیمات مالی باشند.