چارچوب رابطه رفتار اطمینان بیش از حد سرمایه گذاران با بازده سهام

Abstract

بسیاری از محققان علوم مالی ناتوانی مدل های کلاسیک قیمت گذاری دارایی ها و فرضیه بازار کارآ در توجیه الگوی های قابل پیش بینی بازده، بی نظمی های مشاهده شده و قیمت گذاری غلط اوراق بهادار را در فرض عقلانیت کامل کارگزاران اقتصادی و فرض عدم وجود فرصت های آربیتراژی در بازار میدانند. بر اساس این مفروضات، این احتمال که افراد مرتکب اشتباه شوند تصادفی بوده و اثرات آن سریعا توسط سایر سرمایه گذاران عقلایی رفع میشود. با رقیق کردن این مفروضات، برخی از مدل ها برمبنای استراتژی های خاص معاملاتی و برخی دیگر بر مبنای خطای ادراکی و ویژگی های روانشناختی سرمایه گذاران تدوین گردیده اند. یکی از خطاهای ادراکی شایع در حوزه روانشناختی شناخت که در محیط های پیچیده تر و با بازخود مبهم نظیر بازار اوراق بهادار رخ میدهد، اریب رفتاری اطمینان بیش از حد (فرااطمینان) بوده که به عنوان برآورد بیش از اندازه (خوش بینانه) دقت اطلاعات شخصی تعریف شده است. بسیاری از محققان برای تبیین بی نظمی هایی نظیر ممنتوم های کوتاه مدت، برگشت های بلند مدت، بالا بودن حجم معاملات، نوسان پذیری شدید بازده و ریسک پذیری فزاینده سرمایه گذاران از این اریب رفتاری استفاده کرده اند. در این تحقیق سعی شده است با طرح چهار فرضیه و آزمون های آنها براساس داده های 119 شرکت طی دوره زمانی 9 سال (از ابتدای سال1378 الی پایان 1386) شواهدی در خصوص وجود اریب رفتاری فرااطمینان مستندسازی شود. نتایج حاصل از تحقیق شواهد ضعیفی در مورد وجود ویژگی رفتاری اطمینان بیش از حد در بین مشارکت کنندگان بازار اوراق بهادار ایران ارایه داده است.