ساختار شخصیت و جنبه‌های پویایی انسان در آموزه‌های شیخ ابوسعید ابوالخیر

Abstract

<strong>گفتار و رفتار ابوسعید ابوالخیر (357ـ440ق) چکیده‌ آموزه‌های تصوف و عرفان ایرانی و اسلامی در دوران زرین این پدیده روحانی و فرهنگی بوده است. این مقاله به ساختار و عامل پویایی شخصیت انسان در دیدگاه شیخ ابوسعید ابوالخیر می‌پردازد</strong><strong>.</strong><strong> آنچه شیخ ابو سعید ساختار شخصیت انسانی می‌داند «شدن</strong><strong>»</strong><strong> و به عبارتی «جریان داشتن» است. طبق تفکرات ابوسعید، حرکت و پیش‌روی به خودی خود عین ذات بشر است و نیازی به هیچ نوع محرک یا انگیزه­ای ندارد؛ این ماهیت حرکت و جهت آن است که باید تبیین گردد و آنچه که تعیین‌کننده این عناصر است، اهداف و الگوهای کوچک یا بزرگی می‌باشد که انسان جذبش می‌شود و دامنه‌ رشدش به تناسب همان الگو محدود یا گسترده می‌گردد.</strong>