تأمّلی در واژههای ترکی دخیل نارایج در مثنوی مولوی
(ندگان)پدیدآور
تاج بخش, اسماعیلمهراب پور, فاطمهنوع مدرک
Textمقاله علمی - پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
تأمّلی در واژههای ترکی دخیل نارایج در مثنوی مولوی داد و ستد در حوزه های گوناگون زبانی در میان زبان ها، امری متعارف، قانونمند و اجتناب ناپذیر است.بررسی واژگان ترکی در مثنوی در این مقاله و در این راستا صورت گرفته است. واژگانی که در مثنوی قبلاً در زبان فارسی کاربرد نداشته و قرضی نارایج به شمار میآمده اند. از این رو سعی وافر شده است این واژگان به خوبی معرّفی، معنی و ریشهشناسی شده تا شیوه تعاملات در هر دو زبان مبدأ و مقصد تبیین گردد و از منظر فقه اللغة ادبیات تطبیقی نیز مشخص گردد که این وازگان از نظر آوایی و معنایی چه تحوّلی یافته اند. کلید واژه: مثنوی مولوی، واژهشناسی، زبان ترکی، ریشهشناسی.
کلید واژگان
مثنوی مولویواژهشناسی
زبان ترکی
ریشهشناسی
زبان شناسی تطبیقی
شماره نشریه
12تاریخ نشر
2016-09-221395-07-01
ناشر
دانشگاه بوعلی سیناسازمان پدید آورنده
دانشیار دانشگاه علامه طباطباییمدرس دانشگاه پیام نور
شاپا
2252-07402322-4975




