سنجش و اولویت‌بندی نواحی روستایی بر حسب سطوح پایداری اقتصادی؛ مطالعه موردی شهرستان مشگین‌شهر

Abstract

هدف مطالعه حاضر سنجش و اولویت‌بندی دهستان‌های شهرستان مشگین‌ شهر بر حسب سطوح پایداری اقتصادی بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، به روستاییان ساکن در مناطق روستایی شهرستان مشگین شهر مراجعه شد که جامعه آماری پژوهش را تشکیل می‌دادند. تعداد کل روستاییان بالای پانزده سال این شهرستان 90359 نفر بود که از آن میان، با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی ساده از طریق رابطه کوکران، 384 نفر به‏ عنوان حجم نمونه تعیین و انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تاپسیس فازی صورت گرفت. نتایج مدل تاپسیس فازی بر اساس وزن‌های محاسبه شده نشان داد که در بین دهستان‌های مناطق روستایی شهرستان مشگین‌شهر، دهستان‏های لاهرود و شعبان از حیث پایداری اقتصادی در رده های اول و دوم و دهستان ارشق شمالی در رده آخر قرار دارند. در نهایت، بر اساس نتایج پژوهش پیشنهادهایی کاربردی ارائه شد.