شناخت رابطه بین عناصر توپوکلیمای شهری و بیماری های قلبی مطالعه موردی: شهر رشت و منجیل در دره سفیدرود

Abstract

توپوکلیما بستر زندگی برای انسا ن ها، گیاهان، حیوانات، میکرو ارگانیسم ها و همه موجودات زنده است . ارتفاع<br />شهر، شرایط اقلیمی، شرایط محیطی و اقتصادی - اجتماعی روی بیماری های شایع شهری نظیر بیماری قلبی نقش<br />دارند و این بیماری نیز بسیار پرهزینه است. دره سفیدرود با طول حدود 80 کیلومتر در جنوب دریای خزر با جهت شمالی - جنوبی و از ارتفاع 0 تا 350 متر بالای سطح دریاهای آزاد قرار گرفته است شرایط اقلیمی این دره از خیلی مرطوب ( شهر رشت با شرایط جلگه ای و ارتفاع 37 - متر ) تا نیمه خشک مدیترانه ای (منجیل با شرایط کوهستانی و با ارتفاع 333 متر) گسترده شده است. هدف این مقاله شناخت ارتباط بین عناصر توپوکلیمای شهری و بیماری قلبی (شکل عمومی ) برای 7 سال آماری ( 1995-2001 ) بوده است. روش تحقیق به صورت میدانی و مشاهده مستقیم پرونده ها در بیمارستان از بیماران قلبی (به تشخیص<br />پزشک)، تجزیه و تحلیل داده ها و ارتباط عناصر اقلیمی با این بیماری به همراه، شرایط مورفولوژیکی شهر در<br />چارچوب یک پروژه تحقیقاتی است.<br />نتیجه مطالعه نشان داد که تغییرات ماهانه و فصلی عناصر اقلیم شهری به همراه عامل ارتفاع با بیماری قلبی<br />رابطه دارد و در شرایط دشتی (شهر رشت ) عنصر حداکثر رطوبت نسبی با مرگ و میر بیماری قلبی رابطه مستقیم<br />دارد و در شرایط کوهستانی (شهر منجیل ) عنصر باران با میزان بیماران قلبی و مرگ و میر آن رابطه مستقیم دارد و<br />در پایان جداول شرایط عناصر اقلیمی مطلوب با حداقل بیماری و مرگ و میر این دو شهر ارائه شده است.