اثرات سین بیوتیکی پروبیوتیک باسیلوس سوبتیلیس و پری بیوتیک اینولین بر عملکرد رشد، آنزیم‌های گوارشی، پارامترهای بیوشیمیایی خون و مقاومت به باکتری Aeromonas hydrophila در ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

Abstract

سین­بیوتیک ­ها، ترکیبی بین پری­بیوتیک­ ها و پروبیوتیک ­ها هستند که در صنعت آبزی ­پروری استفاده می شوند، اما ساز و کار عملکرد سین‌بیوتیک‌ها به‌عنوان محرک‌های رشد و ایمنی در آبزیان متفاوت است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر جیره­ های مکمل سین­بیوتیک (مخلوط پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس و پری­بیوتیک اینولین) بر رشد، آنزیم­های گوارشی، فاکتورهای بیوشیمیایی و مقاومت به باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) انجام شد. تعداد 240 عدد ماهی (83/0 ± 18/5 گرم) در 12 مخزن توزیع شدند. ماهیان به­طور تصادفی در 4 تیمار آزمایشی (هر یک با 3 تکرار) به مدت 56 روز با سطوح مختلف مکمل سین­بیوتیک به شرح زیر تغذیه شدند: تیمار BI0: شاهد بدون افزودن مکمل، تیمار BI1: (CFU/g 1011 × 5/2 پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس + 5/2 گرم اینولین)، تیمار BI2: (CFU/g 1011 × 5/2 پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس + 5 گرم اینولین)، تیمار BI3: (CFU/g 1011 × 5/2 پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس + 10 گرم اینولین). نتایج نشان داد بیشترین وزن و کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای BI2 و BI3 در مقایسه با تیمار BI1 و شاهد به‌دست آمد. سنجش آنزیم ­های گوارشی نشان داد فعالیت آنزیم­های لیپاز و آمیلاز بین تیمارهای سین­بیوتیک و شاهد اختلاف معنی­ دار نداشت، ولی آنزیم پروتئاز در تیمارهای تغذیه با سین­بیوتیک افزایش معنی­دار داشت. غلظت پروتئین، آنزیم­ های ALT و AST بین تیمارهای تغذیه با سین­بیوتیک و تیمار شاهد اختلاف معنی ­دار نداشت. فعالیت ضد باکتریایی پلاسمای خون ماهی تغذیه شده در تیمار BI3 نسبت به شاهد BI0 معنی ­دار بود. به­طور کلی، عملکرد رشد، ترشحات گوارشی، ایمنی و مقاومت به باکتری آئروموناس هیدروفیلا در ماهی تیلاپیای تغذیه شده با سطوح مختلف سین­بیوتیک (پروبیوتیک باسیلوس سابتیلیس + پری­بیوتیک اینولین) در تیمارهای آزمایشی به‌خصوص BI2 و BI3 بهبود یافت.