تحلیل شبکه هم نویسندگی پژوهشگران شیمی ایران با استفاده از سنجه-های مرکزیت

Abstract

هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر بررسی وضعیت سنجه مرکزیت شبکه اجتماعی هم‌نویسندگی موجود در بین مجلات شیمی ایران نمایه شده در پایگاه تامسون رویترز است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل شبکه­ای صورت گرفته است. جامعه پژوهش حاضر کلیه نویسندگانی ایرانی است که در 3 مجله ایرانی حوزه شیمی حداقل یک مدرک منتشر نموده‌اند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که بین سنجه­های مرکزیت رتبه، بینابینی، بردار ویژه و بینابینی جریان با بهره‌وری پژوهشگران شیمی ایران رابطه وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که سنجه­های مرکزیت، قدرت پیش‌بینی بهره‌وری پژوهشگران شیمی ایران را دارند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که حدود 32 درصد واریانس متغیر بهره­وری پژوهشگران توسط متغیرهای مرکزیت تبیین می­شود. همچنین نتایج حاکی از آن است که به طور کلی در شبکه اجتماعی هم‌نویسندگی پژوهشگران شیمی ایران ارتباط‌های نسبتاً زیادی وجود دارد و از لحاظ سنجه­های مرکزیت در مقایسه با سایر رشته­های علمی مثل سازمان و مدیریت، علم اطلاعات و برق و الکترونیک در سطح نسبتاً بالایی قرار دارند.