بررسی رابطه بین توسعه متوازن و احساس نظم در شهر بندرعباس

Abstract

هدف از این تحقیق، تبیین رابطه بین توسعه متوازن و احساس نظم در شهر بندرعباس می باشد که به لحاظ روش شناختی، از روش پیمایشی (تکنیک پرسشنامه) و برای پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و همچنین از روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای از طریق تقسیم شهر بندرعباس به سه منطقه برخوردار، نیمه برخوردار و غیر برخوردار (محروم) استفاده شده است. جامعه‌ آماری‌ این‌ تحقیق‌‌ شامل‌ افراد 15 سال به بالای‌ شهر بندرعباس می باشد که با استفاده از جدول مورگان 390 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای سنجش احساس نظم، از شاخص های احساس نظم در سیستم اداری و سازمانی، احساس نظم عمومی، احساس نظم ترافیکی و برای سنجش توسعه متوازن، نامتوازن از شاخص های توسعه محیطی با زیر شاخص های کیفیت محیط زندگی، دسترسی به منابع و امکانات؛ توسعه فرهنگی- اجتماعی، با زیرشاخص های کیفیت مشارکت اجتماعی، کیفیت روابط همسایگی، کیفیت میزان رضایت از محله، اعتماد اجتماعی و میزان نگرش به خود و توسعه اقتصادی با زیر شاخص های متوسط قیمت زمین در محلات ، میانگین درآمد، میانگین هزینه سطح زیربنای واحدهای مسکونی و قیمت اتومبیل استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشانگر احساس نظم متوسط در بین پاسخگویان می باشد به طوری که 4/89 درصد از کل پاسخگویان احساس نظم متوسطی داشته اند. در سطح مناطق نیز، مناطق برخوردار، بیشترین و مناطق نیمه برخوردار، کمترین میزان احساس نظم را دارا می باشند؛ البته تفاوت مناطق نیمه برخوردار با مناطق محروم از لحاظ احساس نظم بسیار اندک می‌باشد. نتایج حاصل از شاخص نهایی توسعه نیز نشان داد که مناطق برخوردار، بیشترین میزان توسعه و مناطق محروم، کمترین میزان توسعه را داشته اند که بیانگر توسعه نامتوازن در شهر بندرعباس می‌باشد. بر اساس نتایج حاصل از تحلیل واریانس(ANOVA)،تفاوت توسعه مناطق سه گانه شهر بندرعباس معنی دار است. بر اساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون، بین توسعه مناطق و احساس نظم ، همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد که با توجه به نتایج حاصله از تحلیل واریانس (ANOVA) تفاوت میزان احساس امنیت در بین مناطق سه‌گانه شهر بندرعباس معنی دار نمی‌باشد.