مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی با رویکرد روانشناسی فردی

Abstract

چکیدهپژوهش حاضر با هدف ارایه مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی(قرآن و احادیث) با رویکرد روانشناسی فردی تدوین شده است. این پژوهش کیفی است، که با گردآوری اطلاعات به شیوه اسنادی و نمونه‌گیری غیر‌تصادفی از نوع هدفمند با روش تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش گرندد تئوری با کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در نهایت کدهسته‌ای به استخراج مولفه‌های و سرانجام تبیین مدل مذکور پرداخته است. با توجه به رویکرد رواشناسی فردی که انسان را اجتماعی و تیپ مفید برای اجتماعی را دارای سبک زندگی سالم معرفی می‌کند و با مراجعه به قرآن و احادیث اسلامی با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند بر اساس اصل اشباع، 145 کد باز اولیه، 28 کد محوری، و در نهایت با توجه به ابعاد شرایط به وجود آوردنده، راهبردها و پیامدها، 5 کد انتخابی تبیین کننده مولفه‌‌های مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان با رویکرد روانشناسی فردی، با محوریت یک کد ‌هسته‌ای با عنوان تربیت اجتماعی در مسیر مفید بودن برای دیگران، از منابع اسلامی استخراج گردید. این مولفه‌ها توسط 11 کارشناس علوم انسانی و روان‌شناسی مورد ارزیابی قرار گرفته و با استفاده از شاخص روایی محتوایی (CVI) تحلیل شد. روایی مولفه‌ها توسط کارشناسان مطلوب ارزیابی شد (92/0=CVI). سر انجام با توجه به مولفه‌های بدست آمده، مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی با رویکرد روانشناسی فردی با کد هسته‌ای تربیت اجتماعی فرزندان در مسیر مفید بودن برای دیگران طراحی شد.کلید واژه: تربیت، خانواده، فرزندان، سبک زندگی اجتماعی، منابع اسلامی، روانشناسی‌فردی