اثر ترکیب اسید بوتیریک و پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد رشد، ترکیب بدن، میکروبیوتای روده و دستگاه ایمنی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)

Abstract

استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله با میکروب‌ها و به ­عنوان ابزاری برای افزایش رشد در آبزی‌پروری رایج است. با وجود این، دانسته‌های علمی و نگرانی‌های عمومی از ایجاد مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها منجر به کاهش یا ممنوعیت جهانی استفاده از این ترکیبات شده است. پروبیوتیک‌ها و اسیدهای آلی به عنوان ترکیبات جایگزین بالقوه برای آنتی‌بیوتیک‌ها در آبزی‌پروری مطرح هستند. امروزه انواع پروبیوتیک‌ها به­عنوان مکمل غذایی در صنعت آبزی‌پروری استفاده می‌شوند، اما استفاده توأم از اسیدهای آلی و پروبیوتیک‌ها ایده جدیدی است که تحقیقی روی آن انجام نشده است. در این آزمایش، عملکرد مکمل‌های اسید بوتیریک و پروبیوتیک (پروتکسین) و ترکیب این دو بر کارایی رشد، ترکیب بدن، میکروبیوتای روده و پاسخ‌های ایمنی (لایزوزیم و کمپلمان) بچه ماهی سیبری (Acipenser baerii) بررسی شد. از این رو، ۱۲۰ ماهی (۳۶/۰ ± ۸۵/۵۴ گرم) به­طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی با سه تکرار تقسیم شدند: تیمار شاهد (تغذیه با جیره ۱، بدون مکمل)، تیمار 2: ۲% اسید بوتیریک، تیمار 3: ترکیبی از ۲% اسید بوتیریک و ۰۱/۰% پروتکسین و تیمار 4: ۰۱/۰% پروتکسین. ماهی‌ها به مدت ۹ هفته و سه بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای ۲ و ۴ موجب بهبود شاخص‌های رشد در تاسماهی سیبری شدند (05/0>P). در تیمارهای شاهد و تیمار %۲، میزان چربی کاهش و در تیمار %۲ اسید بوتیریک میزان پروتئین لاشه به­طور معنی‌دار افزایش یافت (05/0>P). افزودن اسید آلی به جیره غذایی ماهی باعث کاهش pH و افزایش باکتری‌های اسید لاکتیک روده شد (05/0>P). لایزوزیم و کمپلمان در تیمار‌های ۲ و ۳ افزایش یافت (05/0>P). به­طور کلی، نتایج نشان داد که به‌کارگیری اسید بوتیریک به­تنهایی اثر مثبت بر رشد، میکروبیوتای روده، افزایش باکتری‌های اسید لاکتیک و ایمنی ماهی سیبری داشت. ترکیب آن با پروتکسین اگرچه در افزایش رشد مؤثر نبود، اما موجب بهبود باکتری‌های مفید روده و ایمنی ماهی شد.