اهمیت غنی‌سازی غذای زنده در تغذیه لارو ماهیان خاویاری

Abstract

ماهیان خاویاری با توجه به ارزش اقتصادی بالا به عنوان یکی از کاندیدهای بالقوه برای پرورش ماهی در کشور هستند. با وجود تمایل بالا برای پرورش این گونه‏های ارزشمند، تغذیه و پرورش لارو این ماهیان به عنوان یکی از تنگناهای پرورش در نظر گرفته می‏شود. لزوم فراهم­سازی غذاهای زنده با کیفیت بالا در زنجیره غذایی در مراحل ابتدایی تغذیه فعال (خارجی) به عنوان رژیم غذایی طبیعی به دلیل قابلیت بالای هضم و جذب برای تولید پیوسته و پایدار آبزی پروری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اهمیت استفاده از غذای زنده شامل انواع مختلفی از پلانکتون­های گیاهی و جانوری در بهبود کیفیت لارو آبزیان پرورشی طی چندین دهه به اثبات رسیده است. با وجود مزایای زیاد غذاهای زنده، برخی کمبودها نیز در ترکیبات مواد مغذی آن­ها وجود دارد. استفاده از رژیم‏های غنی کننده طبیعی مانند مخمر ریزجلبک‏ها و عصاره‏های گیاهی در توسعه تغذیه آبزی‏پروری برای به دست آوردن مواد مغذی بهینه مورد نیاز برای رشد، بازماندگی و تقویت ایمنی لارو‏ها بسیار رایج شده‏اند، این رژیم‏های غنی سازی شده طبیعی نسبت به رژیم‏های غذایی تجاری مقرون به صرفه‏تر و سازگار با محیط زیست هستند. لاروفیل ماهیان با تیمارهای مختلف غذایی شامل: غذای کنسـانتره تجـاری، نـاپلیوس غنـی شـده بـا روغـن مـاهی، ناپلیوس غنی شده با روغن‏های گیاهی (آفتابگردان و کلـزا و سـویا) و ناپلیوس تازه تخم گشایی شده، تغذیه شدند. بررسی‏های انجام شده، اهمیت چربی‏ها را به عنوان منبع تامین انرژی و همچنین منبعی بـرای اسیدهای چرب ضروری بر کارایی تغذیه کاملا نشان داد. جایگزینی روغن ماهی با روغن‏های گیـاهی توانسـت میـزان تلفات در لارو این ماهی را در این دوره بسیار حساس به حـداقل ممکن کاهش دهد که به سهم خود یافته بسیار با ارزشی است. در مجموع می‏توان اذعان نمود، برای افزایش میزان اسیدهای چرب مهم غیر از اسـیدهای چـرب غیراشباع بلند زنجیره در نـاپلی آرتمیـا بـرای تغذیـه لارو گونه فیل‏مـاهی نیازی به غنی‏سازی آن با روغن ماهی نیست، بلکه غنی‏سازی با روغن گیاهی کلـزا می‏تواند نیاز لارو به این اسیدهای چرب را بطور کامل تامین نماید.