مقایسه دو روش کوددهی پاششی و کودکاری نواری کودهای پایه در سیب زمینی

Abstract

استفاده بهینه از کودهای شیمیایی در تولید سیب‌زمینی از لحاظ مسائل زیست محیطی و افزایش راندمان مصرف کود حائز اهمیت بوده و رعایت اصول صحیح محاسبه میزان کود بر اساس آزمون خاک و اعمال تقسیط بر اساس دوره رشد گیاه و استفاده از روش‌های توزیع مناسب کود باعث افزایش عملکرد و کاهش مصرف کود و تولید محصول سالم خواهد شد. در حال حاضر، اولین مرحله کوددهی (کود استارتر) به سیب‌زمینی به یکی از دو روش شامل 1- کودپاشی سطحی( استفاده از دستگاه‌های کودپاش و پاشش دستی کود ) قبل از کاشت سیب‌زمینی و 2- توزیع کود به شیوه نواری با کارنده‌های مجهز به کودکار انجام می‌شود. در روش کودپاشی معمولا مصرف کود در واحد سطح بیشتر می‌باشد، در عین حالی‌که بخشی از آن هم در دسترس ریشه و منطقه توسعه ریشه قرار نگرفته و از دسترس خارج میگردد . در تحقیقی اثر دو روش کوددهی شامل 1- کودپاشی سطحی قبل از کاشت و 2- توزیع کود به شیوه نواری به هنگام کاشت و سه مقدار از کود شامل 1- 100% کود توصیه شده بر اساس آزمون خاک، 2- 75% کود توصیه شده و 3- 50% کود توصیه شده بر عملکرد سیب‌زمینی (رقم آگریا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوتی بین دو روش کوددهی مشاهده نشد. همچنین مصرف مقدار100 درصد کود (ازته و فسفاته) توصیه شده بر اساس آزمون خاک نسبت به مقادیر کود 75% و 50% توصیه شده عملکرد سیب‌زمینی را به ترتیب 9 درصد و 12درصد افزایش داد.