تأملی دربارۀ جریان ادبی "پاپ"

Abstract

ادبیات آلمانی‌زبان دهه‌های شصت و هفتاد سدۀ بیستم شاهد حضور نسل جوانی بود که از الگوهای ثابت هویتی دوری می‌جست و با زبانی ملهم از عناصر و ضرباهنگ موسیقی‌‌های باب روز، تجربه‌های فردی و اجتماعی-اش را بازتاب می‌داد. نویسندگان این جریان ادبی که به زودی عنوان "پاپ" بر آن اطلاق ‌گردید، نورافکن خود را بر گستره‌هایی ‌تاباندند که نشانه‌ها و الگوهای رسانه‌ای و تصویرهای آگهی‌های تبلیغاتی با تاروپود زندگی آدمی عجین شده‌ و کالاوارگی مناسبات جوامع مدرن صنعتی در آن‌ها ریشه دوانده‌‌ بود. ادبیات پاپ در نخستین مراحل پیدایش اقبال چندانی در جامعۀ ادبی آلمان نیافت، اما موج دوم این جریان در نیمۀ دوم دهۀ نود میلادی با توانی تازه‌ و با اتکای بیشتر به رسانه‌های نوین عصر دیجیتال به میدان آمد و با استقبال گستردۀ مخاطبان روبرو شد. مقالۀ حاضر نخست خاستگاه فرهنگی و رویکردهای ادبی شاخصی را در کانون توجه قرار می‌دهد که در شکل‌گیری ادبیات پاپ آلمانی‌زبان سهیم بوده‌اند، و سپس هم‌سویی‌ها و تفاوت‌هایش را با جریان‌های موازی آن دوران واکاوی می‌کند. در ادامه سه نویسندۀ سرشناس پاپ به اختصار معرفی می‌شوند که آثارشان نمونه‌ها و تعبیرهای متنوعی از این حرکت نوخاستۀ ادبی را به نمایش می‌گذارد. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، بازتاب حس و سبک زندگیِ نسل جوان، تمرکز ویژه بر بازنمایی زمانِ حال، سطحی‌گرایی عامدانه، تمایل به آکسیونیسم و نیز ارائۀ متن ادبی به مثابۀ رویدادی رسانه‌ای از جمله مهم‌ترین مؤلفه‌های جریان پاپ به شمار می‌روند.