تحلیل محتوای هستی‌شناسانه داستان‌های مثنوی مبتنی بر رویکرد محتوایی آموزش تفکر و مناسبت آن با تربیت دینی مقطع ابتدایی

Abstract

هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای هستی­شناسانه داستان­های مثنوی مبتنی بر رویکرد محتوایی آموزش تفکر و مناسبت آن با تربیت دینی مقطع ابتدایی بود. بدین منظور با روش تحلیل محتوای کیفی نخست مبانی نظری آموزش تفکر و تربیت دینی مطرح و ضمن اشاره به انتقادهای صورت گرفته از حافظه پروری از میان رویکردهای موجود، رویکرد محتوایی تبیین و در ادامه مضامین هستی­شناسانه در این رویکرد معرفی و نهایتاً داستان هایی از مثنوی که مرتبط با ساحت های هستی­شناسانه فلسفی (خداشناسی، جهان­شناسی و انسان­شناسی) بود معرفی و نشان داده شد که هر داستان کدامیک از ساحت­ها یا چند ساحت فلسفی را در درون خود دارد و مناسب استفاده در برنامه تربیت دینی دوره ابتدایی است. همچنین بیان گردید، حکایت­های موجود در مثنوی مبتنی بر رویکرد محتوایی نیازمند بازنویسی است، به گونه­ای که این داستان­ها که دارای غنای ادبی بالایی است باید ساده­سازی شوند تا بتوانند ضمن فراهم نمودن زمینه تأمل و تفکر در کلاس، اهداف تربیت دینی مقطع ابتدایی که عمدتاً آشنایی با مضامین خداشناسی، جهان­شناسی و انسان­شناسی است را به شکل مناسب­تری فراهم نمایند.