نقدی بر نظریه مشهور در حجیت استصحاب عدم ازلی
(ندگان)پدیدآور
رحمانی فرد سبزواری, علینوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
حجیت استصحاب عدم ازلی از جمله قواعدی است که فروع فقهی زیادی مبتنی بر آن است اگرچه در پارهای از موارد در جریان آن خلافی نیست ولی در جریان آن در شبهه مصداقیه مخصص و الحاق آن به عموم عام خلاف است اقوال و ادله متفاوت بر اثبات و نفی آن توسط قائلین به حجیت و عدم حجیت اقامه نشده است در این مقاله پس از بررسی اقوال و ادله آنها ادله نافیین ترجیح داده شده و ادله مثبتین تام و تمام دانسته شده است و بر نفی حجیت به قواعد اصولی مانند حجیت ظواهر و فهم عرفی و قواعد منطقی استدلال شده است و بر این اساس که در فرد مشتبه اصل عدم ازلی جهت الحاق فرد مشتبه به عموم عام جاری نیست باید به اصل حکمی مانند اصل برائت و غیره مشکله را حل نمود.
کلید واژگان
کلیدواژهها: استصحاب عدم ازلیعدم نعتی
عدم مجمولی
تعنون عام به عدم مخصص
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2024-02-201402-12-01




