سنخ شناسی انتقادی رویکردهای مطالعات توسعه سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی

Abstract

انقلاب اسلامی به عنوان نقطه عطفی در تاریخ ایران معاصر، یکی از گام های بلند ایرانیان در راستای استقلال، رهایی از استبداد ، نیل به آزادی و جمهوریت و به عبارتی دستیابی به توسعه سیاسی بشمار می آید. در راستای تبیین، تحلیل و توصیف توسعه سیاسی به عنوان یکی از اهداف و دستاوردهای انقلاب اسلامی در سال های پس از انقلاب مطالعات زیادی انجام شده و آثار بسیاری منتشر شده است. هدف تحقیق حاضر که با بهره گیری از رویکرد تحلیلی انتقادی به رشته تحریر درآمده است سنخ شناسی و شناسایی چرایی کثرت و تنوع مطالعات مرتبط با توسعه سیاسی است. در راستای هدف فوق این سوال مطرح می شود که مطالعات توسعه سیاسی در ایران مبتنی بر چه رویکردهای مطالعاتی صورت گرفته است؟ نتایج و یافته ها تحقیق بیانگر این مهم می باشد که بدون شناخت رویکردهای مطالعاتی «جامعه شناسی سیاسی»، «اقتصاد سیاسی»، «فرهنگ سیاسی»، «روان شناسی سیاسی» و «فقهی» فهم دقیقی از توسعه سیاسی در این گونه از مطالعات بدست نخواهد آمد و چرایی کثرت و تنوع دیدگاه ها و نبود تصویری دقیق از توسعه سیاسی در ایران به رویکردهای مطالعاتی فوق برمی گردد.