بهینه‌سازی چند هدفه سیستم‌های تبرید جذبی با زوج آب - مایع یونی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

Abstract

عملکرد چرخه تبرید جذبی علاوه بر پیکربندی و موقعیت اجزای آن، به خواص ترمودینامیکی مخلوط آن نیز بستگی دارد. سیستم­های جذبی متداول از مخلوط­های آب - لیتیوم بروماید و آمونیاک – آب استفاده می­نمایند. بدلیل مشکلات ناشی از استفاده این مخلوط­ها، محقق­ها مایعات یونی را به عنوان جاذب جدید مبردها پیشنهاد کرده­اند. در این تحقیق، عملکرد سیستم تبرید جذبی با دو مایع یونی مختلف از لحاظ ترمودینامیکی و اقتصادی بررسی شده و با سیستم آب – لیتیوم بروماید مقایسه شده است. روش بهینه­سازی چند هدفه با استفاده از الگوریتم ژنتیک به منظور بهینه کردن سیستم استفاده شده است. خصوصیات ترمودینامیکی مخلوط­ها توسط مدل غیرتصادفی دو مایع محاسبه شده­اند. ضریب عملکرد، بازده اگزرژی و نرخ هزینه محصول پارامترهای هستند که بعنوان توابع هدف انتخاب شده­اند، مقادیر بهینه توابع هدف و متغیرهای طراحی بدست آمده و با مقادیر اولیه مقایسه شده­اند. در میان مخلوط­های شامل مایع یونی، بالاترین ضریب عملکرد و بازده اگزرژی و کمترین نرخ هزینه محصول برای زوج آب - 1- اتیل، 3- متیل ایمیدازولیوم تری فلرو استیت بدست آمده است.