عبور دستگاه TBM از ایستگاه ساخته‌شده با استفاده از روش تکیه‌گاه سگمنتی

Abstract

یکی از فعالیت‌های مهم تونلسازی مکانیزه در اجرای خطوط مترو روش عبور از ایستگاه ساخته شده است. در این مقاله با توجه به مشکلات و سختی‌های استفاده از سازه تکیه‌گاهی در عبور ماشین TBM از ایستگاه ساخته شده و شروع مجدد حفاری، روشی مبتنی بر استفاده از رینگ‌های با قطعات بتنی پیش‌ساخته مورد بررسی قرارگرفته است. در این روش به منظور ایجاد تکیه‌گاهی جهت اعمال نیروی پیشران ماشین از الگویی متفاوت از نصب رینگ‌های ناقص استفاده شده است به نحوی که علاوه بر بهره‌بردن از مزایای استفاده از تکیه‌گاه سگمنتی به گونه‌ای اجرا شود که رینگ کاملی در فضای باز اجرا نشود. الگوی پیشنهادی به گونه‌ای است که از سه عدد قطعه بتنی پیش‌ساخته کف تا فاصله‌ حدود 5 تا 6 رینگ از سینه کار استفاده شود تا به این صورت دستگاه حفار از طول ایستگاه عبور کند. پس از آن، در چند رینگ تعداد قطعات بتنی پیش‌ساخته به 4 و سپس 5 قطعه بتنی پیش‌ساخته در هر رینگ افزایش می‌یابد تا اینکه کله حفار به محل حفاری می‌رسد و از این مرحله به بعد حفاری تونل با نصب رینگ‌های ناقص پنج تایی و شش تایی ادامه داشته تا جایی که دستگاه بطور کامل داخل تونل قرارگیرد بطوریکه اولین رینگ کامل در ابتدای دهانه تونل نصب شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که با استفاده از 5 و 6 قطعه بتنی پیش‌ساخته می‌توان حفاری را شروع کرد اما تا حدودی 6 قطعه بتنی پیش‌ساخته نسبت به 5 قطعه بتنی پیش‌ساخته برتری دارد. الگوی پیشنهادی در ایستگاه‌هایی از خط 6 مترو تهران مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج نشان می‌دهد که علاوه بر کارآمد بودن این روش انحرافی بیش از حد مجاز اتفاق نیافتاده است. بنابراین روش پیشنهادی را می‌توان با اطمینان مورد استفاده قرار داد.