بررسی ساختار هزینه و فایده ناشی از مقیاس عملکردی در مزارع پرورش مرغ گوشتی استان تهران

Abstract

صنعت مرغداری با تولید بیش از یک میلیون تن گوشت مرغ، نقش مهمی در تامین پروتئین مورد نیاز کشور به عهده دارد و یکی از اقلام مهم در سبد خانوارها محسوب می‌شود، به طوری که با مصرف سرانه سالانه 87 کیلوگرم رتبه اول را در میان گروه گوشت‌ها به خود اختصاص داده است، همچنین از لحاظ سهم هزینه‌ای، 27 درصد از هزینه‌های گروه گوشت‌های سبد خانوارها را تشکیل می‌دهد (خالدی و همکاران، 1389). از این رو، هدف از این مطالعه بررسی ساختار هزینه واحدهای پرورش مرغ گوشتی، با استفاده از تابع هزینه ترانسلوگ و به روش رگرسیون‌های به ظاهر نامرتبط تکراری می‌باشد که برآوردی از تابع هزینه و سهم‌ها نیز انجام شد. داده‌های این مطالعه از آمارهای مربوط به استان تهران می‌باشد که از 68 واحد تولیدی به روش نمونه گیری تصادفی جمع‌آوری گردیده است. نتایج نشان داد که بیشترین سهم پس از برآورد مربوط به دان است. کشش‌های خود قیمتی سه نهاده پس از برآورد منفی شده‌اند که بیان کننده رابطه معکوس بین قیمت نهاده و مقدار تقاضای آن است. همچنین در مورد کلیه نهاده‌ها، تقاضا برای نهاده بی‌کشش است. بین نهاده دان و نیروی‌کار و همچنین بین نهاده دان و نهاده بهداشت و واکسن رابطه مکملی وجود داشته و بین نیروی‌کار و دان، کشش جانشینی موریشما بیشتر است. همچنین برآورد معیار بازدهی نسبت به مقیاس (ES) بیانگر آن است که بازدهی نسبت به مقیاس در بین واحدهای تولیدی مورد مطالعه صعودی بوده است.