تأثیر چهار هفته تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر عوامل هورمونی آنابولیک، نیتریک اکساید و لاکتات مردان سنگ‌نورد

Abstract

تمرینات مقاومتی (RT) از مهم‌ترین برنامه‌های تمرینی در بیشتر ورزش‌ها از جمله ورزش سنگ‌نوردی است. این تمرینات از طریق افزایش قدرت و استقامت عضله نقش مهمی در بهبود عملکرد ورزشی دارد. به‌تازگی استفاده از محدودیت جریان خون (BFR) به‌عنوان روشی برای بهبود کارایی RT پیشنهاد شده است. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 4 هفته تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر عوامل هورمونی آنابولیک، نیتریک اکساید و لاکتات مردان سنگ‌نورد بود. در این تحقیق نیمه‌تجربی، به‌صورت هدفمند 20 سنگ‌نورد مرد نخبه با میانگین سنی 42/1±3/23 سال و درصد چربی 25/2±1/13درصد و حداقل 2 سال سابقة تمرینی با تخصیص تصادفی در دو گروه تمرین با BFR و تمرین بدون BFR قرار گرفتند. برنامة تمرین مقاومتی 3 جلسه در هفته و به مدت 4 هفته و هر جلسه به مدت 80 دقیقه با شدت تمرین30 درصد حداکثر قدرت بیشینه با یا بدون BFR بود. خون‌گیری در چهار مرحله حالت پایه، پس از آزمون ورزشی اولیه، پس از 4 هفته تمرین در حالت پایه و بلافاصله پس از قرارداد سنگ‌نوردی پس‌آزمون به‌منظور تعیین سطوح سرمی IGF-1، NO، هورمون رشد و لاکتات خون اخذ شد. در نهایت، داده‌های حاصله با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنا‌داری کمتر از 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند. در مرحلة پیش‌آزمون، افزایش غلظت IGF-1، NO، هورمون رشد و لاکتات در گروه BFR بیشتر از بدون BFR بود (05/0>P). علاوه‌بر این، افزایش مقادیر استراحتی NO تنها در گروه BFR معنا‌دار بود (05/0>P)، اما مقادیر استراحتی IGF-1، GH و لاکتات خون در گروه بدون BFR تغییر معنا‌داری نداشت (05/0P). به‌نظر می‌رسد تمرین با BFR احتمالاً روشی مناسب برای دستیابی کارامدتر و موثر به سازگاری‌های تمرینی است، لیکن تا زمان انجام مطالعات بیشتر نتایج تحقیق حاضر باید بااحتیاط استفاده شود.