بهبود دقت محاسبات در تعیین موقعیت فضایی (Spatial Locating)ساختارهای زمین‌شناسی مدفون، با مقیدسازی روش تخمین عمق اویلر- واهم آمیخت 3 بعدی بوسیله ترکیب مشتقات زاویه تیلت (Tilt)

Abstract

فیلترهای مشتقات افقی و قائم زاویه کجی به‌طور گسترده‌ای، با نماد‌های (TDR) و (TDX) برای تفسیر داده‌های مغناطیسی استفاده می‌شوند. ما از ترکیب این فیلترها بصورت TDR-TDX و TDR+TDX که بر مبانی خواص توابع مثلثاتی وتعاریف اولیه هریک از این دو فیلتربرای طراحی یک لایه مقید کننده استفاده می‌کنیم که پنجره داده متحرک دی‌کانوولشن اویلر را مقید به انجام عملیات داده برداری وسایر محاسبات لازم فقط بر روی این نقاط مشخص شده در لایه مقید کننده(Constraining Mask) می‌کند. فیلتر TDR-TDX پیک‌های تیزی بالای مراکز منابع تولید می‌کند، در حالی‌که فیلتر TDR+TDX باعث ایجاد پهنه مسطح انومالی بر روی آن‌ها می‌شود. با توجه به رویکرد روش‌های قبلی که از فیلتر لاپلاسین یا سیگنال تحلیلی برای محدود کردن حرکت داده برداری پنجره دی‌کانوولوشن اویلر استفاده می‌کنند، ما راه‌حل‌هایی را برای پنجره‌های متمرکز در نقاطی که (۱) دارای مقادیر مثبت TDR-TDX هستند، و (۲) در فلات TDR-TDX موجود می‌باشند، محاسبه می‌کنیم. استفاده از هر دو معیار ضمن کاهش تعداد موارد نادرست، انتخاب نقاط مربوط به منبع را بهبود می‌بخشد. روش بیان شده در مدل های مصنوعی متفاوت با ویژگی های متفاوت فیزیکی بصورت عاری از نویز و هم بصورت الوده به نویز گوسی شکل و همچنین بر روی داده های مغناطیس هوابرد یکی از زون های مهم ایران هم از لحاظ ساختاری وهم از نظر فعالیت های ماگمایی مورد ازمایش قرار دادیم. نتایج حاصل از این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که استفاده از یک لایه فیلتر مقید کننده‌ی پنجره داده برداری در فرایند تخمین عمق دیکانوولوشن اویلر که مبتنی برترکیب گرادیان های قائم وافقی زاویه کجی میباشد ، راه‌حل‌های تولید شده در فرایند تخمین عمق اویلر را ،نسبت به دی‌کانوولوشن اویلر معمولی وهمچنین نسبت به روش ANEUL، دارای تراکم و پیوستگی بسیار بالاتر ،تشخیص دقیق تر مکان قرارگیری منابع مولد آنومالی های میدان پتانسیل و همچنین یکی دیگر از ویژگی های مهم این روش حساسیت کمتر به نوفه ها دارند.