| dc.contributor.author | آیدنلو, سجاد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T20:57:14Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T20:57:14Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T20:57:14Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T20:57:14Z | |
| dc.date.issued | 2019-08-23 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-06-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2019-02-24 | en_US |
| dc.date.submitted | 1397-12-05 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | آیدنلو, سجاد. (1398). دربارۀ چند بیتِ منسوب به فردوسی. آینه میراث, 17(64), 9-39. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-9400 | |
| dc.identifier.uri | http://www.am-journal.ir/article_92891.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/99712 | |
| dc.description.abstract | در بعضی نسخ و چاپ‌های <em>شاهنامه</em> یا منابعِ منظوم و منثورِ دیگر، تک‌بیت‌ها یا دوبیت‌هایی به نام فردوسی آمده است که پشتوانۀ استواری در دست‌نویس‌های کهن و معتبرِ <em>شاهنامه</em> ندارد و از این روی سرودۀ فردوسی نیست، ولی به دلایلی مانند: مضمونِ اخلاقی و تعلیمی، زیباییِ ادبی، مَثَل‌شدگی و تکرار، در سنّت ادبی ایران به نام فردوسی مشهور و متداول شده و در مآخذ مختلف (عمدتاً مربوط به امثال فارسی) آمده است. در این مقاله دوازده نمونه از این‌گونه ابیاتِ غیراصیل و منسوب به فردوسی طرح و سابقۀ آن‌ها در نسخه‌ها و چاپ‌های <em>شاهنامه</em> و آثار دیگر بررسی شده است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 423 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | مرکز پژوهشی میراث مکتوب | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | آینه میراث | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Ayeeneh-ye Miras | en_US |
| dc.subject | فردوسی | fa_IR |
| dc.subject | شاهنامه | fa_IR |
| dc.subject | ابیات الحاقی | fa_IR |
| dc.subject | متن‌شناسی | fa_IR |
| dc.title | دربارۀ چند بیتِ منسوب به فردوسی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله علمی پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار دانشگاه پیام نور اورمیّه | fa_IR |
| dc.citation.volume | 17 | |
| dc.citation.issue | 64 | |
| dc.citation.spage | 9 | |
| dc.citation.epage | 39 | |
