نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخالقی مطلق, جلالfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:56:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:56:42Z
dc.date.available1399-07-08T20:56:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:56:42Z
dc.date.issued2014-02-20en_US
dc.date.issued1392-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-06-12en_US
dc.date.submitted1396-03-22fa_IR
dc.identifier.citationخالقی مطلق, جلال. (1392). یاری قافیه در پیرایش برخی از بیت‌های شاهنامه. آینه میراث, 11(53), 245-262.fa_IR
dc.identifier.issn1561-9400
dc.identifier.urihttp://www.am-journal.ir/article_46804.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/99500
dc.description.abstractروش انتقادی در پیرایش متون را که ما از غرب آموخته‌ایم، دربارۀ پیرایش متون فارسی نمی‌توان یک‌به‌یک به کار برد، بلکه باید آن را با ویژگی­‌های خط و زبان و ادب فارسی مطابقت داد؛ باید ناچار نکاتی از آن روش را کاست و نکاتی را بدان افزود. نگارنده در پیرایش <em>شاهنامه</em> از آغاز بدین نکته آگاه بود و در مقالات خود و در<em> یادداشت­‌های شاهنامه </em>دربارۀ جزئیات آن گفتگو کرده است. یکی از راهکارهایی که در پیرایش انتقادی متن<em> شاهنامه </em>باید بدان توجه داشت، اهمیت قافیه است. فردوسی با آنکه از جهاتی سختگیری شاعران سبک عراقی را در کاربرد قافیه (و نیز وزن) ندارد و مانند دیگر شاعران سبک خراسانی تسامحاتی در وزن و قافیه روا داشته است، از سوی دیگر و خیلی بیش از شاعران سبک عراقی در کاربرد قافیه از خود سختگیری نشان داده است.fa_IR
dc.format.extent274
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمرکز پژوهشی میراث مکتوبfa_IR
dc.relation.ispartofآینه میراثfa_IR
dc.relation.ispartofAyeeneh-ye Mirasen_US
dc.subjectشاهنامهfa_IR
dc.subjectیادداشت‌های شاهنامهfa_IR
dc.titleیاری قافیه در پیرایش برخی از بیت‌های شاهنامهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue53
dc.citation.spage245
dc.citation.epage262


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد