بررسی تاثیر افزودن لوامیزول در غذای ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius) بر شاخص های رشدی، خونی و ایمنی

Abstract

تقویت سیستم ایمنی ماهیان به­ ویژه در گونه‌های با ارزش مانند ماهی آزاد دریای خزر، از اصلی‌ترین نیازهای پرورش دهند­­گان است. بنابراین انتخاب محرک ایمنی مناسب که همزمان با ارتقاء ایمنی، بر رشد ماهیان تاثیر منفی نداشته باشد از مهمترین رویکردهای محققان است. در این راستا به ­منظور بررسی تاثیر لوامیزول بر ماهی آزاد دریای خزر، 240 قطعه بچه­ ماهی پرورشی با میانگین وزن 0/15±12/46 گرم به­ مدت 60 روز با غذای حاوی لوامیزول با غلظت­ های 300، 600 و 1200 میلی­ گرم در کیلو­گرم جیره تغذیه شدند. گروه شاهد با جیره بدون لوامیزول تغذیه شد. در پایان آزمایش علاوه بر زیست ­سنجی بچه ­ماهیان، به ­منظور مقایسه شاخص­ های سلولی، بیوشیمیایی و ایمنی خون، خونگیری از ماهیان انجام شد. نتایج نشان داد که لوامیزول بر رشد ماهی آزاد دریای خزر تاثیر مثبت دارد. در واقع هر سه غلظت سبب بهبود میزان رشد در ماهیان شدند و بیشترین درصد افزایش وزن و ضریب رشد ویژه در تیمار 1200 میلی­ گرم لوامیزول به­ دست آمد. با افزایش مقدار لوامیزول، ضریب تبدیل غذایی کاهش معنی ­دار و نسبت کارایی پروتئین افزایش معنی­ دار یافت (0/05><em>P</em>). بیشترین تعداد گلبول­های سفید و قرمز و بیشترین مقدار هموگلوبین در تیمار1200 میلی­ گرم لوامیزول در کیلوگرم جیره مشاهده شد. اما تفاوت مقدار هماتوکریت بین تیمارها معنی­ دار نبود (0/05<<em>P</em>). از نظر پروتئین کل، آلبومین، فعالیت آنزیم­ های آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلانین آمینو ترانسفراز بین گروه­ های مختلف تفاوت معنی ­دار مشاهده نشد. بیشترین فعالیت آنزیم لیزوزیم و بیشترین میزان ایمونوگلوبولین­ ام در تیمار 1200 میلی­ گرم لوامیزول و بیشترین میزان کمپلمان­ های C3 و C4 در تیمار­های 600 و 1200 میلی­ گرم لوامیزول و بدون تفاوت معنی­ دار با یکدیگر اندازه­ گیری شد (0/05<<em>P</em>). بنابر­این افزودن لوامیزول به­ عنوان مکمل غذایی به غذای ماهی آزاد دریای خزر تا غلظت 1200 میلی­ گرم می­ تواند برای بهبود رشد و ایمنی ماهی آزاد دریای خزر پیشنهاد شود.