مقایسه اثر ذرات ارگوسان و نانو ذرات ارگوسان تهیه شده با روش های پرتو‌‌های گاما و امواج اولتراسونیک بر شاخص‌های رشد و استرس قزل‌آلای رنگین‌کمان

Abstract

این مطالعه به ­منظور ارزیابی و مقایسه تاثیر ذرات ارگوسان (آلژینیک اسید) و نانو ذرات ارگوسان تهیه شده به روش­ های گاما و التراسونیک در جیره، در سطح 5 گرم در کیلوگرم جیره صورت گرفت. در این تحقیق شاخص­ های رشد، بقاء و پاسخ به استرس در ماهی قزل­ آلای رنگین­ کمان در 8 هفته بررسی گردید. ابتدا ذرات محرک ایمنی ارگوسان به دو روش گاما و التراسونیک به نانو ذرات آلژینیک اسید تبدیل شد. نانو ذرات آلژینیک اسید تولید شده به روش اولترا قطری حدود 70 نانو متر و نانو ذرات تولید شده با روش پرتوهای گاما قطری حدود 20 نانو متر داشتند. آزمایش با ماهیان به وزن متوسط 9±125 گرم درون مخازن 300 لیتری با تراکم ذخیره‌سازی 40 قطعه ماهی در هر مخزن در 4 تیمار و سه تکرار انجام شد. غذادهی در حد سیری طی دوره پرورش و 2 بار در روز انجام شد. نتایج تفاوت معنی ­داری را در شاخص­ های رشد مورد بررسی شامل وزن نهایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی نشان داد (0/05<<em>P</em>). از نظر میزان بقاء اختلاف معنی­داری بین تیمارها مشاهده نشد (0/05<<em>P</em>). با انجام تست استرس در انتهای دوره مشخص گردید مقدار کورتیزول به­ طور معنی­ داری نسبت به قبل از استرس افزایش یافت. اما کمترین پاسخ استرس مربوط به تیمارهای گاما و اولترا بود و به­ صورت معنی­ داری کمتر از گروه شاهد بودند (0/05<<em>P</em>). درخصوص مقادیر گلوکز، اختلاف معنی­ داری در قبل و پس از استرس مشاهده نشد (0/05<<em>P</em>). نتایج نشان داد که اضافه کردن نانو محرک آلژینیک اسید تولید شده با روش پرتو­های گاما به جیره قزل­ آلای رنگین­ کمان، اثرات معنی­ داری بر پارامترهای رشد و پاسخ به استرس داشته و به ­نظر می­رسد در شرایط پرورشی و در محدوده وزنی ذکر شده، نانو محرک آلژینیک اسید می­تواند برای این ماهیان مفید باشد.