بررسی رابطه تحرک اسپرم بر نتایج بارداری با روش تلقیح داخل رحمی اسپرم

Abstract

تزریق داخل رحمی اسپرم به علت سادگی، هزینه پایین و غیر تهاجمی بودن به عنوان استراتژی خط اول درمان زوج­های نابارور انجام می‌شود. طیف گسترده­ای از اندیکاسیون­ها مانند ناباروری با علل مردانه، علل مرتبط با سرویکس و با علل ناشناخته برای انجام تزریق داخل رحمی اسپرم وجود دارد. در عین حال پارامتر های اصلی اسپرم شامل تعداد و تحرک و مورفولوژی اسپرم نیز در موفقیت با این روش نقش کلیدی دارند. یکی از مشکلات عمده در مردان کاهش در تحرک اسپرم است. بر اساس سازمان بهداشت جهانی حرکت زیر ۵۰ درصد اسپرم با تعداد بیش از ۲۰ میلیون و مورفولوژی بالای ۴ در صد به عنوان آستنواسپرمیا شناخته می­شود. این مطالعه، اثر تحرک اسپرم بر روی نتایج بارداری ناشی از IUI در زوج­های نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری جهاد دانشگاهی بررسی شد. ۲۱۵ نمونه­های سیمن در سه گروه حرکت بالای ۷۰ درصد و حرکت بین ۵۰-۷۰ درصد و حرکت زیر ۵۰ درصد تقسیم­بندی شدند. و با روش SU آماده­سازی شدند. بررسی­ها نشان داد که تحرک اسپرم بعد از آماده­سازی نسبت به قبل از آماده­سازی در تمام گروه­ها افزایش معنی­دار داشته است. تحریک تخمک­گذاری طبق پروتکل درمانی، تلقیح داخل رحمی اسپرم صورت گرفت و سوسپانسیون آماده­سازی شده اسپرم یه کمک کاتتر به رحم تزریق شد. نتایج بارداری از نظر میزان حاملگی، میزان سقط، میزان تولد نوزاد مورد بررسی و آنالیز آماری قرار داده شد. نتایج حاصله نشان داد که تحرک در افزایش معنی­دار نتایج بارداری ناشی از تلقیح داخل رحمی نقشی ندارد.