بررسی اثر درمانی پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی آمنیونی در درمان دیابت نوع یک

Abstract

دیابت قندی می­تواند ناشی از فقدان انسولین یا مقاومت بافت­های محیطی به انسولین همراه با کاهش ترشح انسولین باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر درمانی پیوند سلول­های بنیادی مزانشیمی آمنیونی دردرمان دیابت نوع یک صورت گرفت این مطالعه از نوع تجربی بوده وحیوانات به چهار گروه تقسیم شدند: گروه شاهد یا سالم، گروه کنترل دیابتی، گروهی که سلول­ها را به همراه محیط کشت دریافت کردند و گروهی که فقط سوپ سلولی دریافت کردند. سطوح قند و انسولین خون و وزن حیوانات در طول مطالعه با آزمون های آماری ANOVA و t-test بررسی شدند. با پیوند مرحله اول سلول های بنیادی کاهش معنی داری در قند خون حیوانات هر دو گروه دریافت کننده سلول به همراه محیط کشت (004/0=<em>p </em>) و گروهی که سوپ سلولی دریافت کرده بودند (014/0=<em>p</em> ) نسبت به گروه کنترل وجود داشت. این نتایج پس از مرحله دوم مشاهده نشد. سطوح انسولین اختلاف معنی­داری به لحاظ آماری نداشت. مطالعه حاضر نشان داد که پیوند مکرر سلول­های بنیادی مزانشیمی می­تواند قند خون را کاهش داده و سطح انسولین خون را بالا ببرد و تزریق سوپ سلولی به تنهایی نمی­تواند به اندازه پیوند سلول موثر باشد.