خوش‌بینی طبیعی و انگیزشی مدیران و تاثیر آن بر کیفیت گزارشگری مالی

Abstract

دیدگاه های خوش بینانه افراد نسبت به توانایی‌های خود یکی از مهم ترین دلایل خطاهایی است که بین تصور و عملکرد واقعی آن ها اتفاق می افتد دیدگاه هایی که موجب تغییر عملکردی مستقل و تاثیری متفاوت بر عملکرد واقعی شده است. هدف پژوهش حاضر ، تحلیل رابطه‌ی خوش‌بینی مدیریت با کیفیت گزارشگری مالی می باشد. پژوهش حاضراز لحاظ هدف، کاربردی است و در آن از طرح شبه تجربی و رویکرد پس رویدادی استفاده‌شده است. داده‌ها و اطلاعات مالی، از صورت‌های مالی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال‌های 1390 الی 1396 استخراج ‌شده که بعد از اعمال محدودیت‌های آماری تعداد 171 شرکت جهت آزمون فرضیه‌ها انتخاب‌ و از روش تحلیل ساختار استفاده ‌شده است.یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که خوش‌بینی مدیریت تأثیر معنادار و معکوس بر کیفیت گزارشگری مالی دارد. همچنین ویژگی‌های شخصیتی مدیران با شیوه‌های گزارشـگری مـالی رابطه معناداری دارد به عبارتی، با افزایش خوش‌بینی مدیریت، کیفیت گزارشگری کاهش می‌یابد.