بررسی واکنش سرمایه‌گذاران نسبت به پایداری ذهنی و عینی اجزای سود در شرکت‌های مشکوک به درماندگی مالی و تقلب

Abstract

هدف اصلی این پژوهش، مطالعه ادراک(واکنش) سرمایه‌گذاران نسبت به پایداری ذهنی و عینی اجزای سود در شرکت‌های مشکوک به درماندگی مالی و تقلب شرکت نمونه طی یک دوره 13ساله از سال 1386 تا 1398 با تعداد نمونه 179شرکت و 2327 مشاهده می باشد. از این تعداد مشاهده، 124سال – شرکت مربوط به شرکت‌های مشکوک به درماندگی مالی و 812 سال- شرکت مربوط به شرکت‌های مشکوک به تقلب انتخاب شده است. در این پژوهش برای شناسایی شرکت‌های مشکوک به درماندگی مالی از ماده 141 قانون تجارت ایران و شرکت‌های مشکوک به تقلب از روش مدل نمره M بنیش استفاده‌شده است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از الگوی معادلات هم‌زمان میشکین(1983) با رویکرد داده‌های ترکیبی و مدل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم‌افزار ایویوز نسخه10 استفاده‌شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در این شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران پایداری ذهنی جزء نقدی و تعهدی سود را نسبت به پایداری عینی جزء نقدی و تعهدی سود بیشتر از واقع ارزش‌گذاری می‌کنند. همچنین آن‌ها ضریب پایداری جزء نقدی سود را کمتر از واقع و ضریب پایداری جزء تعهدی سود را بیشتر از واقع ارزش‌گذاری می‌کنند. با توجه به ارزش‌گذاری بیشتر پایداری ذهنی جزء نقدی و تعهدی سود نسبت به پایداری عینی جزء نقدی و تعهدی سود توسط سرمایه‌گذاران در شرکت‌های مشکوک به درماندگی مالی و تقلب، پیشنهاد می‌گردد که سرمایه‌گذاران با توجه به حساسیت این شرکت‌ها در تصمیمات سرمایه‌گذاری خود با کسب آگاهی بیشتر توانایی محاسبه پایدار بودن ذهنی اجزا سود را کسب کرده تا درک صحیحی از این اقلام داشته باشند.