نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکفشچیان مقدم, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorیاحقی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T20:52:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T20:52:56Z
dc.date.available1399-07-08T20:52:56Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T20:52:56Z
dc.date.issued2012-02-20en_US
dc.date.issued1390-12-01fa_IR
dc.date.submitted2012-03-10en_US
dc.date.submitted1390-12-20fa_IR
dc.identifier.citationکفشچیان مقدم, اصغر, یاحقی, مریم. (1390). بررسی عناصر نمادین در نگارگری ایران. باغ نظر, 8(19)fa_IR
dc.identifier.issn1735-9635
dc.identifier.issn2251-7197
dc.identifier.urihttp://www.bagh-sj.com/article_721.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/98027
dc.description.abstractبه رغم گسست‌های تاریخی و نفوذ فرهنگ‌های بیگانه، تحولات نگارگری ایران از پیوستگی و تداوم نسبی برخوردار بوده است و وجوه اشتراکات صوری و مضمونی فراوانی در آثار دوره‌های مختلف مشاهده می‌شود. نمادگرایی به عنوان یکی از ابزارهای بیان تصویری و انتقال مفاهیم، آثار زیادی از نگارگری ایرانی را در صورت و معنا به هم نزدیک کرده است. بنابراین، بررسی عناصر نمادین و نمادشناسی در نگارگری ایران، با توجه به جایگاه نمادها و چگونگی کاربرد آنها در دوره‌های مختلف قابل ملاحظه است. در این نوشتار بررسی انواع عناصر نمادین براساس طبقه‌بندی نمادهای هندسی، تلفیقی و طبیعی، روند شناخت عمیق تری را از عملکرد عناصر و نمادگرایی در آثار نگارگری ایران فراهم ساخته است. عناصر نمادین به عنوان نماینده‌هایی از مفاهیم والا و دور از دسترس، در نگارگری ایران جلوه‌های بارز و چشمگیری دارد و اغلب به صور گوناگون، رشته‌های ارتباطی خود را با واقعیت ملموس حفظ کرده است. هنرمند ایرانی در فضایی نمادین به آفرینش می‌پردازد؛ بر این اساس، گاهی به شیوة کاملاً مجرد و انتزاعی، گاه ملهم از واقعیت و گاهی با اغراق در ویژگی‌های واقعی و زمانی با ترکیب ویژگی‌های مختلف، نقوش خاصی را با عملکردهای متفاوت به منصة ظهور رسانده است؛ که در فضای نگاره‌ها با چیدمان‌های نمادین، پیوند و ارتباط با معناها و مفاهیم نامحسوس را فراهم ساخته‌اند. در واقع، نگارگر ایرانی با بهره‌گرفتن از بستر ارزشمند شعر و ادب فارسی و همچنین مفاهیم عمیق حکمت ایرانی و عرفان اسلامی، نه در پی بازنمایی طبیعت ملموس، بلکه به فرانمایی جلوه‌های نمادین پرداخته است. با بررسی طبقه‌بندی نمادها در این نوشتار می‌توان به این نتیجه اذعان داشت که ابداع و استفاده از عناصر نمادین در دوره‌های مختلف نگارگری ایران، صورت مستقلی نداشته بلکه روند تکاملی را در صورت و محتوا طی کرده است.fa_IR
dc.format.extent1759
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظرfa_IR
dc.publisherNazar Research Center for Art, Architecture and Urbanism (NRC)en_US
dc.relation.ispartofباغ نظرfa_IR
dc.relation.ispartofThe Monthly Scientific Journal of Bagh- E Nazaren_US
dc.subjectعناصر نمادینfa_IR
dc.subjectنمادهای هندسیfa_IR
dc.subjectنمادهای تلفیقیfa_IR
dc.subjectنمادهای طبیعیfa_IR
dc.subjectنگارگری ایرانfa_IR
dc.titleبررسی عناصر نمادین در نگارگری ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالۀ پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری هنرهای تجسمی، استادیار دانشکده هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد نقاشی از دانشکده هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue19


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد