الگوهای طراحی فضای سبز در "شهر دوستدار کودک" (نمونه موردی : شهر دوستدار کودک بم1)

Abstract

پروژه¬های شهر دوستدار کودک به طور عمده برای ایجاد فرصت برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامونشان است. از این منظر طرح¬های دوستدار کودک به دنبال اعطای حق شهروندی به بچه¬ها، توسعه آگاهی، بالابردن مشارکت جمعی، کم کردن میزان خشونت علیه کودکان، توجه به موضوعات زیست- محیطی و .. است. در کشور ما شهر بم (بعد از زلزله ناگوار سال 1382) از نمونه¬هایی بود که رویکرد دوستدار کودک در بازسازی آن مورد نظر قرار گرفت. یکی از پروژه¬های تعریف شده در این راستا پیدا کردن الگوهای طراحی فضای سبز با توجه به دیدگاه¬های بچه¬ها بود. در این طرح با استفاده از متدولوژی گروه- بحث و روش¬های مشارکتی همچون قصه¬گویی، جداول و پازل¬ها، مدل¬سازی، نقاشی و ... نظرات بچه¬ها در ارتباط با فضاهای سبز جمع¬آوری و تحلیل شد. با وجود اینکه بیشتر تصورات بچه¬ها مربوط به موضوعاتی بود که در گذشته تجربه کرده بودند، شاخصه¬هایی چند در راستای دست یافتن به الگوهایی برای انتخاب مصالح، نحوه جانمایی فضاها، برخی از فضاهای مورد نیاز، نحوه محصور کردن فضاهای سبز، مسیرهای دوچرخه، محل گلها و درختان و ... وجود دارد. فضای سبز در تلفیق با فضاهای بازی، قلمروهای جداگانه برای بچه¬ها و بزرگسالان، فضاهایی برای خاطره نویسی، مجسمه¬ها، مصالحی مانند چوب و زمین¬های چمن از جمله خواست-های کودکان در راستای توصیف الگوهای فضای سبز در یک نمونه مربوط به نتایج یک گروه بحث در پروژه شهر دوستدار کودک بم بود.