تبیین رضایت زناشویی بر اساس مؤلفه های رویکرد شناختی – رفتاری در زنان باردار

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تبیین رضایت زناشویی و خرده مقیاس های آن بر اساس مؤلفه های رویکرد شناختی-رفتاری در زنان باردار انجام شد. بدین منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، از بین جامعه آماری(زنان باردار نخست زا) با لحاظ نمودن ملاک های ورود به پژوهش، به شیوه نمونه گیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دوگروه 20 نفره(آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت کننده های آزمایش در طی 8 جلسه 90 دقیقه ای، تحت آموزش شناختی-رفتاری قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند.ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها در پیش آزمون-پس آزمون – پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود.داده ها با استفاده از میانگین، تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که رضایت زناشویی و خرده مقیاس های آن براساس مؤلفه های رویکرد شناختی-رفتاری قابل تبیین است و آموزش این مؤلفه ها در زنان باردار منجر به بهبود رضایت زناشویی و خرده مقیاس های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، مدیریت مالی و جهت گیری مذهبی، حل تعارض، اوقات فراغت، فرزندپروری، مساوات طلبی، و اقوام و دوستان، در آنها می شود. لذا می توان نتیجه گرفت که با آموزش مؤلفه های رویکرد شناختی-رفتاری به زنان باردار در کنار سایر مراقبت ها در دوران بارداری، رضایت زناشویی را در آنها بهبود بخشید.