نقش معنویت در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی سالمندان: با میانجی ناگویی هیجانی

Abstract

مقدمه و هدف: با افزایش سن و شروع سالمندی، به دلیل وجود فقدان‌های متعدد، بهزیستی روانشناختی از مسائل مهمی است که ممکن است تحت تأثیر معنویت و ناگویی هیجانی آنان تغییر کند؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی نقش معنویت در پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی سالمندان: با میانجی ناگویی هیجانی بود.روش: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. از جامعه آماری که شامل تمامی سالمندان در سالمندان شهر قزوین بودند، تعداد 92 نفر نمونه به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس، از افراد واجد شرایط که به‌صورت داوطلبانه حاضر به همکاری بودند، انتخاب شدند. و به پرسش‌نامه‌های مقیاس نگرش معنوی شهیدی و فرج نیا (1391)، ناگویی خلقی بگبی و همکاران (1994) و فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون همبستگی پیرسون و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و PLS تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر معنویت بر ناگویی هیجانی منفی و معنادار (01/0p<،715/0- =β)، اثر معنویت بر بهزیستی روان‌شناختی مثبت و معنادار (01/0p<،474/0 =β)، اثر ناگویی هیجانی بر بهزیستی روان‌شناختی منفی و معنادار (01/0p<،447/0- =β)، بود. همچنین مسیر غیرمستقیم بین معنویت با بهزیستی روانشناختی از طریق ناگویی هیجانی معنادار بود (01/0p<،319/0=β). درمجموع شاخص 566/0 = GOF نشان از برازش کلی مدل پژوهش داشت.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد در ارائه خدمات مشاوره‌ای به سالمندان می‌بایست نقش عوامل و فاکتورهای مثبت و محافظت‌کننده مانند معنوی را مدنظر قرارداد و حمایت مناسبی در بعد ناگویی هیجانی از آن‌ها به عمل آورد. تا زمینه بهبود و ارتقای بهزیستی روان‌شناختی سالمندان فراهم شود