نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در رابطه بین ذهن‌آگاهی و خردمندی در مدافعان سلامت مبارز با بحران کرونا ویروس‌ها

Abstract

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش میانجی بهزیستی روان­شناختی در رابطه بین ذهن‌آگاهی و خردمندی در مدافعان سلامت مبارز با بحران کروناویروس اجرا گردیده است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بخش مراقبت از بیماران مبتلا به کرونا در سه شهرستان کرمان، بم و جیرفت بودند که طی آذر تا دی ماه سال 1399مشغول به کار بودند. به دلیل شرایط حاد محدودیت‌های کرونایی به کارکنان در دسترس بخش مراقبت از بیماران کرونایی تعداد 130 نفر (شامل 82 زن و 48 مرد) بین سنین 27 تا 45 سال بابه بطور متوسط بیش از 8 سال سابقه به‌عنوان نمونه به­صورت در دسترس انتخاب شدند. داده­ها به‌وسیله پرسشنامه ذهن‌آگاهی کنتاکی، پرسشنامه بهزیستی روان­شناختی ریف و مقیاس خردمندی آردلت به دست آمده است. داده‌های به دست آمده از 130 پرسشنامه با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی در نرم‌افزار Smart-PLS3 تجزیه‌وتحلیل شد. طبق نتایج به دست آمده بهزیستی روانشناختی (04/0p< ،35/0β=) و ذهن­آگاهی (02/0p< ،22/0β=) رابطه مستقیمی با خردمندی داشت و ذهن­آگاهی نیز تأثیر مستقیمی بر بهزیستی روان­شناختی دارد (001/0p< ،23/0β=). نقش میانجی­گر بهزیستی روان­شناختی در رابطه بین ذهن­آگاهی و خردمندی نیز تأیید شد (03/0p<). در مجموع، نتایج نشان داد که تقویت ذهن­آگاهی مدافعان سلامت با استفاده از بهزیستی روان­شناختی باعث بهبود خردمندی آنان می‌شود؛ بنابراین با توجه به شیوع اختلالات روانی در هنگام همه‌گیری بیماری‌های نوظهور فاقد درمان قطعی مانند کووید-19، مداخلات روان‌شناختی مانند آموزش برنامه مبتنی بر ذهن‌آگاهی باعث رفتارهای آگاهانه و پاسخ‌های خردمندانه مدافعان سلامت می‌شود.