رژیمهای خودبسنده و مناسبات آنها با حقوق بینالملل عام
(ندگان)پدیدآور
سلیمی ترکمانی, حجتنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
یکی از آثار «کثرت» در نظم حقوقی بینالمللی، ایجاد رژیمهای موسوم به خودبسنده در حقوق بینالملل است. اینگونه رژیمها مبتنی بر اصل «حقوق خاص» بوده، در رویه قضایی بینالمللی نسبتاً تثبیت شدهاند. هرچند برداشتهای متفاوتی از این نهاد در رویه قضایی بینالمللی و دکترین وجود داشته، اما امروزه در مفهوم متداول آن عمدتاً با مسئولیت بینالمللی مرتبط است. ایجاد اینگونه رژیمها در هر حوزه از حقوق بینالملل به شرط رعایت موانع مطرح در قواعد آمره، منشور ملل متحد و حقوق کشورهای ثالث قابل تحقق است. مسأله بسیار مهم در این خصوص نحوه تعامل میان حقوق بینالملل عام و رژیمهای خودبسنده و تأثیرات متقابل میان آنها است که بسته به اتخاذ دو رویکرد متفاوت عامگرا و خاصگرا این موضوع ابعاد متفاوتی را در بر خواهد داشت.
کلید واژگان
حقوق عامحقوق خاص
رژیمهای خودبسنده
مسئولیت بینالمللی
کثرت
نظم حقوقی بینالمللی
شماره نشریه
42تاریخ نشر
2010-07-231389-05-01
ناشر
مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری- مدیریت علمی و پژوهشیCenter for International Legal Affairs
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری حقوق بینالملل دانشگاه علامه طباطباییشاپا
2251-614X4858-2645




