تحلیل حقوقی جنایت ناپدیدسازی اجباری اشخاص در حقوق بین‌الملل، به‌عنوان ناقض ماده 6 اعلامیه جهانی حقوق بشر

Abstract

ناپدیدسازی اجباری یا غیر‌ارادی اشخاص، اقدامی منحصربه‌فرد و مرکب است. طی این عمل، مجنی‌علیه ربوده می‏شود، به‌طور غیر‌قانونی بازداشت شده و اغلب در حین بازجویی، شکنجه یا کشته، و جسد او پنهان می­شود. این عمل به طرز قابل‌توجهی ناقض حقوق بشری مجنی­علیه است. یکی از این حقوق بشری که با ارتکاب ناپدیدسازی اجباری به‌شدت نقض می­شود، «حق فرد به شناسایی در برابر قانون»، موضوع ماده 6 اعلامیه جهانی حقوق بشر است. ناپدیدسازی اجباری، که در اسناد بین­المللی به‌عنوان «جنایت علیه بشریت» شناسایی شده، یکی از جدی‌ترین اشکالِ قراردادن فرد در خارج از حمایت قانون است و حق فرد بر شناسایی شخصیت حقوقی را نقض می‌کند. به عبارتی این عمل، افراد را در وضعیت نامعلومی قرار می­دهد که امکان دستیابی به حداقل حقوق بشری خویش را ندارند و ازاین‌رو به‌عنوان شخص در برابر قانون شناسایی نمی­شوند. مضافاً اینکه در پی ارتکاب این جنایت، قربانیان از حقوق قانونی­ای که حق بر شناسایی شخصیت حقوقی برای افراد به ارمغان می­آورد­، محروم می­شوند.بر این اساس، نوشتار پیش ­رو قصد دارد با ارائه تحقیقی توصیفی تحلیلی، ضمن بیان چیستی جنایت ناپدیدسازی اجباری اشخاص، با توجه به اسناد و رویه‏های بین‌المللی تحلیل کند که چگونه این جنایت، ماده 6 اعلامیه جهانی حقوق بشر را نقض می­کند.