شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بهره‌وری امنیت گردشگری و ارائه مدل کاربردی: مطالعه موردی شهر اصفهان

Abstract

این مقاله، عوامل مؤثر بر بهره‌وری امنیت گردشگری را با رویکرد تصمیم گیری چند معیارِ و با تمرکز بر گردشگری پایدار، شناسایی و اولویت بندی می‌کند. آنچه در این تحقیق تحت عنوان امنیت در گردشگری مطالعه می‌شود در برگیرنده کلیه مصادیق امنیت شامل امنیت فیزیکی، روحی و روانی، مالی و اقتصادی، حقوقی و اداری و سایر موضوعات اجتماعی است که می‌تواند در حفظ حس اعتماد و آرامش افراد درگیر در فرایند گردشگری مؤثر باشد. شهر اصفهان به‌عنوان مطالعه موردی انتخاب شده و عوامل مؤثر بر بهره‌وری امنیت گردشگری بر اساس نظرات کارشناسان سطوح مختلف در حوزه امنیت گردشگری این شهر در سال 2012 برای رتبه بندی شناسایی شده است. جامعه آماری کارشناسان پلیس گردشگری و کارشناسان انتظامی مربوط به امنیت گردشگران، کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری در حدود 1300 نفر می‌باشند که براساس فرمول کرونباخ به نمونه آماری 296 دست یافتیم. و سپس عوامل شناسایی شده با تلفیقی از تکنیک‌های AHP و TOPSIS رتبه بندی شده‌اند. سپس با به‌کارگیری اصول کایزن[1] و نیز چرخه [2]PDCA مدلی برای مدیریت بهره‌وری توسعه داده شده است که شامل شش مرحله و جمعاً سیزده وظیفه می‌باشد. ابزارهای عمده در تحقیق حاضر برای جمع­آوری داده­ها؛ مطالعات کتابخانه­ای، پرسشنامه ساختاریافته و مصاحبه ساختارمند می­باشد. براساس نتایج ، لازم است تا برای تعامل بیشتر بین مجموعه‌ها و نیز هماهنگی و تمرکز بیشتر فعالیت‌ها در یک بخش ، سازمان و یا حتی گروهی تشکیل شود از افراد مرتبط با گردشگری باقدرت اجرایی بالا و با داشتن برنامه و وظایف مشخص تا اولاً امنیت که مهم‌ترین مقوله گردشگری است را تأمین کند و هم عوامل دیگر که باعث بهره‌وری کل سیستم گردشگری می‌شود را مهیا سازد،

[1]-KAIZEN

[2] -plan–do–check–act