هزاره‌گرایی؛ رویکردها وگونه‌ها

Abstract

«هزاره­گرایی» (Millenarian) به معنی اعتقاد به پایان قریب الوقوع نظام کنونی دنیا و پدیدار شدن حکومتی در غایت خوبی، هماهنگی و عدالت در جهان؛ بر تاریخ، سنت، پدیده شناسی، فلسفه و روان‌شناسی مبتنی است و علاوه بر این که دانشمندان الاهیاتی، آن را مورد مطالعه قرار می‌دهند؛ مورد بررسی دانشمندان علوم مختلفی همچون جامعه شناسی، روان‌شناسی، انسان شناسی و علوم سیاسی قرار گرفته است؛ چرا که مهم­ترین شاخصه­های هزاره­گرایان، ابتدائاً نارضایتی از وضع موجود است و سپس اعتقاد به وقوع دوره­ای از جهان که عدالت، صلح و رفاه در آن فراگیر می شود.<br /><br />گرچه ریشه این اصطلاح به قبل از دوران باستان بر می­گردد؛ رشد و توسعه این مفهوم در بستر جهان مسیحیت شکل گرفته است و به حکومت هزار ساله ـ ملکوت ـ خداوند بر زمین اشاره دارد.<br /><br />به طورکلی تحلیل­ها و گونه شناسی­ها نسبت به هزاره‌گرایی در دو رویکرد «سکولار» و «معنوی» قابل بررسی است که در برخی موارد، به رغم تفاوت در رویکرد، مشابه هستند. این تشابه، گویای این واقعیت است که نوع موعود مورد اعتقاد، بر چگونگی جنبش­های هزاره­گرا تاثیر به­سزایی گذاشته است.‌غفلت از ریشه­های ایمانی در تحلیل­ها باعث انحراف و دوری از نتیجه­ های صحیح خواهد شد.