اثر چند حشره کش گیاهی و شیمیایی بر سفید بالک گلخانه Trialeurodes vaporariorum (Westwood ,1856) در شرایط آزمایشگاهی و گلدانی

Abstract

اثر سه حشره ­کش گیاهی (سیرینول، پالیزین، تنداکسیر) و یک حشره ­کش شیمیایی (ایمیداکلوپرید) روی میزان مرگ و میر سفید­بالک گلخانه <em> Trialeurodes vaporariorum</em> (Westwood) بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. اثر غلظت ­های 5/0، 9/0، 8/1 و 3 در هزار حشره­ کش ­های مذکور روی سنین مختلف پورگی و حشرات بالغ سفید­بالک گلخانه <em>T. vaporariorum </em> به ­روش غوطه­ ورکردن برگ برای پوره­ ها و با استفاده از لوله­ های شیش ه­ای برای بالغین در آزمایشگاه بررسی شد. همچنین اثر حشره کش­‎‏های مذکور در شرایط گلخانه ­ای روی گوجه ­فرنگی نیز بررسی گردید. بین حشره­ کش­ ها، غلظت­ ها و اثرات متقابل حشره­ کش و غلظت در همه مراحل پورگی و بالغ سفید­بالک در سطح یک درصد اختلاف معنی­ داری وجود داشت. با افزایش غلظت میزان مرگ­ و میر افزایش و با افزایش سن پورگی میزان مرگ­ و میر کاهش یافت. در روش غوطه­‏ ورسازی ایمیداکلوپرید 3 و 8/1 درهزار و تنداکسیر 3 درهزار بیشترین میزان مرگ و میر را روی پوره‏­ های سنین اول تا سوم نشان دادند و از این نظر با سایر تیمارها اختلاف معنی­‏ دار داشتند. برای پوره­‏ های سن چهارم غلظت 3 در هزار ایمیداکلوپرید بیشترین کارایی را داشت و به­ تنهایی در یک گروه قرار گرفت. در آزمایش گلدانی نیز بیشترین مرگ و میر پوره‏­ های سنین اول تا چهارم ناشی از کاربرد ایمیداکلوپرید 3 درهزار بود، هرچند در سن دوم پورگی، تنداکسیر 3 در هزار اثری مشابه با ایمیداکلوپرید داشت. بیشترین اثر بر حشرات بالغ سفیدبالک گلخانه به­ ترتیب با 03/98، 07/96، 07/96، 07/96 و 11/94 درصد مرگ­ و میر بدون اختلاف معنی­ دار با یکدیگر مربوط به ایمیداکلوپرید (3 درهزار)، تنداکسیر( 3درهزار)، پالیزین (3 درهزار)، ایمیداکلوپرید (8/1درهزار) و سیرینول (3 درهزار) بود.