الگوی تعاملی رابطة بین تقوا و اعتماد اجتماعی با تبیین نقش میانجی خودکنترلی و سلامت‌روان در میان دانشجویان دانشگاه ایلام

Abstract

تحقیق حاضر با هدف ارائۀ الگوی تعاملی رابطة بین تقوا و اعتماد اجتماعی در میان دانشجویان دانشگاه ایلام به انجام رسیده است. روش این تحقیق، توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعة آماری آن نیز شامل کلیة دانشجویان دانشگاه ایلام بود که 380 نفر از آنان با استفاده از جدول مورگان، به شیوة تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات نیز پرسشنامه بود که به منظور سنجش روایی آن، از تحلیل عاملی تأییدی مرتبة اول و دوم و جهت تعیین پایایی آن، از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی سازه استفاده گردید. فرضیه‌های تحقیق هم به کمک بخش ساختاری مدل معادلات ساختاری، یعنی تحلیل مسیر بررسی شدند. نتایج تحقیق نشان داد که تقوا بر خودکنترلی و سلامت روان، تأثیر مستقیم و معناداری دارد. خودکنترلی و سلامت روان نیز بر اعتماد اجتماعی به طور مستقیم، مثبت و معنادار تأثیرگذار است. خودکنترلی و سلامت روان نیز در رابطة بین تقوا و اعتماد اجتماعی، نقش میانجی دارد.