به کارگیری شیوه‌های تسامح و تساهل در سیره تربیتی امام رضا(ع)

Abstract

<span lang="FA">سیره عملی هر یک از ائمه شیعه در جایگاه خود مملو از درس‌های پربار است. در بررسی حوادث وقایع زندگی پربار امام‌رضا^(ع)</span><span lang="FA">نکات پندآموز بسیاری وجود دارد که می‌توان درس‌های فراوانی آموخت. یکی از اصول به کار رفته در سیره رضوی تسامح و تساهل است. امام رضا^(ع) </span><span lang="FA">با</span><span lang="FA"> گروه‌های فکری و اعتقادی بسیاری به بحث و تبادل نظر می‌پرداختند و از راهکارهای بسیاری در این جلسات سود می‌جستند؛ یکی از این راهکارها استفاده از اصل تسامح و تساهل بود. این مقاله می</span><span lang="FA">­</span><span lang="FA">کوشد به شیوۀ توصیفی تحلیلی به این سؤال پاسخ دهد که امام رضا^(ع) </span><span lang="FA">در</span><span lang="FA"> برخورد با پیروان ادیان مختلف از کدام شیوهای تسامح وتساهل بهره می­بردند؟ التزام به اخلاق انسانی و احترام و مهرورزی نسبت به غیر مسلمانان، مخاطب­شناسی و آشنایی با زبان و متون مقدس ادیان، آزادی فکر و بیان و به رسمیت شناختن حق سؤال برای پیروان ادیان، مدارا و تسامح دینی و همزیستی مسالمت‌آمیز با آن­ها از مهم‌ترین ویژگی‌ها و شاخص‌های الگوی رفتاری امام رضا^(ع) با پیروان دیگر ادیان بوده است. </span>