برآورد دامنه‌ی فعالیت تکتونیکی بخش جنوبی گسل میناب و سیستم‌ گسلی شرق آن از طریق داده‌های مورفومتری به منظور تعیین میزان پایداری منطقه (شرق تنگه‌ی هرمز)

Abstract

<strong>در تحقیق حاضر، پنج تاقدیس در بخش جنوبی گسل میناب و شرق آن توسط سه پارامتر مورفومتری تاقدیس شامل رویه­های سه­گوش، دره­های شرابی و سینوسیته­ی جبهه­ی تاقدیس مورد بررسی و اندازه­گیری قرار گرفته است؛ ضمن اینکه شواهد تکتونیکی و ژئومورفیک موجود در محدوده­ی بررسی نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. داده­های مورداستفاده شامل </strong><strong>Dem 30 m</strong><strong> منطقه، تصاویر ماهواره­ای لندست و همین­طور نقشه­های زمین­شناسی محدوده­ی موردمطالعه است. روش تحقیق به صورت دو مرحله­ی، محاسبه­ی شاخص­ها و ارزیابی شواهد انجام گرفته است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی منطقه از نظر میزان فعالیت تکتونیکی می­باشد. نتایجی که از تحلیل محاسبه­ی شاخص­ها به‌دقت آمد نشان­دهنده­ی این است که از منظر ارزیابی و تحلیل شاخص­ رویه­های سه­گوش و دره­های ساغری، یال­های جنوبی تاقدیس­ها و برحسب نتایج حاصل شده از بررسی شاخص سینوسیته­ی جبهه­ی تاقدیس، یال­های شمالی، دارای بیشترین میزان فعالیت تکتونیکی می­باشند. به‌طورکلی نتایج نشان می­دهد که میزان فعالیت تکتونیکی در یال­های جنوبی تاقدیس­ها بیشتر می­باشد و از میان تاقدیس­های موردبررسی در دو شاخص دره­های ساغری و سینوسیته­ی جبهه­ی کوهستان، تاقدیس شماره یک دارای بیشترین میزان فعالیت تکتونیک می­باشد و بر اساس شواهد موردبررسی و پراکنش این شواهد، مشخص گردید که بیشترین تراکم شواهد مورفوتکتونیکی نظیر جابه­جایی سازندها، گسل­های پلکانی و تغییر مسیر رودخانه­ها در محدوده و اطراف تاقدیس شماره ۱ مشاهده‌شده است که این موضوع بر فعالیت­های بیشتر تکتونیک در این منطقه دلالت دارد؛ بنابراین بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از مجموعه­ی عوامل موردبررسی، منطقه­ی موردمطالعه از نظر تکتونیک فعال است و اثرات این فعالیت در شواهد مورفوتکتونیکی مشهود می­باشد. </strong>