برنامه‌ریزی شهرهای هوشمند با تأکید بر رویکرد سناریونویسی مطالعۀ موردی: شهر ارومیه

Abstract

در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ روﻧﺪ رو ﺑﻪ رﺷﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ و در ﭘﯽ آن اﻓﺰاﯾﺶ و ﺗﻨﻮع ﻣﺸﮑﻼت ﺷﻬﺮی در ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ از یک سو و دگرگونی های حاصل از پیشرفت علم و صنعت و طرح نیازهای جدید سازمانی و اجتماعی از سوی دیگر، ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﺪﯾﺪ و ﮐﺎرایی می باشد. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش های کنونی شهرها در عرصه برنامه‌ریزی شهری، توسعه شهر هوشمند است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر برنامه‌ریزی شهر هوشمند ارومیه با تاکید بر رویکرد سناریونویسی می‌باشد. روش پژوهش مبتنی بر رویکرد آینده‌پژوهی است و از تکنیک‌هایی مانند روش دلفی، ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺛﺮات ﻣﺘﻘﺎﻃﻊ ، نرم‌افزار میک مک ، نرم‌افزار سناریوویزارد جهت تحلیل یافته‌ها بهره گرفته شده است. نتایج نشان می‌دهد که 12 عامل کلیدی در هوشمندسازی شهر ارومیه نقش اساسی دارند که 36 وضعیت محتمل در آینده برای آن‌ها در نظر گرفته شد. سپس با اخذ نظرات کارشناسان و براساس تحلیل‌های نرم‌افزار سناریو ویزارد، 7 سناریو قوی استخراج گردید. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از این می‌باشد که؛ 61/22 درصد از این سناریوها مطلوب هستند و 04/19 درصد از سناریوهای 7 گانه، حالت‌های بحرانی را نشان می‌دهند، احتمال تحقق شرایط ایستا هم حدود 33/58 درصد می‌باشد که این امر نشان می‌دهد که در هوشمندسازی شهر ارومیه احتمال وقوع شرایط ایستا بیشتر از دو حالت مطلوب و بحرانی می‌باشد. با توجه به شرایط حاکم بر شهر ارومیه، ادامه وضعیت فعلی (شرایط ایستا) در واقع نوعی بحران در هوشمند‌سازی این شهر می باشد. درنهایت براساس شرایط سناریوها و وضعیت عوامل کلیدی در تابلوی سناریوها راهکارهای هوشمندسازی شهر ارومیه ارائه گردید.