محیط رسوبی، چینه‌نگاری سکانسی و کیفیت مخزنی سازند کنگان در میدان گازی پارس جنوبی، ایران

Abstract

بافت، ساخت رسوبی و فوناهای موجود منجر به شناسایی دوازده رخساره کربناته- تبخیری شده است. این رخساره‌ها در سه کمربند رخساره‌ای پهنه جزرومدی، لاگون و شول کربناته نهشته شده‌اند. گسترش پهنه جزرومدی به همراه رسوبات تبخیری و رخساره‌های ترومبولیتی و استروماتولیتی، عدم وجود ساختمان‌های ریفی دارای تداوم جانبی، حضور گسترده گل کربناته و نبود رخساره‌های ریزشی و لغزشی تأییدکننده یک محیط رمپ کربناته از نوع هموکلینال برای سازند کنگان است. رخساره‌های شناسایی شده بر اساس مشخصات پتروفیزیکی که حاصل فرایندهای اولیه رسوبگذاری و دیاژنز می‌باشد در قالب هفت گونه سنگی طبقه‌بندی شده‌اند که در آنها گونه‌ سنگی نخست (RT1) فاقد خواص مطلوب مخزنی بوده و به ترتیب به سمت RT7 کیفیت مخزنی افزایش می‌یابد. تغییرات جانبی و عمودی رخساره‌ها منجر به شناسایی دو سکانس رسوبی رده سوم شده است که الگوی انباشت چینه‌ای در آنها توسط رخساره‌های ساب‌تایدال با مشخصات مخزنی مناسب که توسط رخساره‌های تبخیری و پریتایدال با مشخصات پایین مخزنی در برگرفته شده‌اند، مشخص می‌شود. بیشترین کیفیت مخزنی سازند کنگان در دو زون مخزنی K1 و K2 منطبق بر انتهای TST، سطح بیشینه پیشروی آب دریا (mfs) و قاعده HST در سکانس‌های رسوبی شناسایی شده می‌باشد که در رخساره‌های شول کربناته واقع شده است.