سنگ نگاری و ژئوشیمی دولومیت های سازند کنگان در خلیج فارس

Abstract

سازند کنگان با ستبرای 115 متر شامل یک توالی کربناتی- تبخیری است که به‌عنوان بخشی از بزرگ‌ترین مخزن کربناتی در میدان پارس جنوبی در خلیج فارس به‌شمار می‌رود. بررسی سنگ‌نگاری دولومیت­های سازند کنگان منجر به شناسایی 5 نوع دولومیت شامل دولومیکرایت، دولومیکرواسپار، دولواسپار، سیمان دولومیتی و دولومیت زین اسبی شده است. همچنین مطالعات عنصری دولومیکرایت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>ها و دولومیکرواسپارها نشان‌دهنده افزایش نسبی مقادیر استرانسیم و سدیم و کاهش نسبی مقادیر آهن و منگنز در نمونه­های دولومیکرایتی نسبت به نمونه­های دولومیکرواسپارایتی است. یادآوری می‌شود که روند ایزوتوپی اکسیژن- کربن در این دولومیت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>ها نشان‌دهنده تأثیر اندک دیاژنز جوی (در دولومیت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>های نوع اول، دوم و سوم) و دیا‍ژنز تدفینی (در دولومیت‌های نوع چهارم و پنجم) است. یادآوری این نکته ضروری است که اگرچه دولومیکرایت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>ها در محیط سبخایی تشکیل شده­اند، دیا‍ژنز جوی اندکی را تحمل کرده­اند. همچنین منشأ منیزیم برای دولومیکرایت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>ها، منیزیم آب دریا و یا آب‌های میان‌‌دانه­ای در حال تعادل با آب دریا و برای دولومیت<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>های دانه درشت­تر در سازند کنگان احتمالاً آب<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>های محبوس میان‌دانه­ای و یا شورابه­های حوضه­ای است. دمای ته­نشستی کربنات<span style="font-family: Times New Roman;">­</span>های سازند کنگان با استفاده از سنگین­ترین ایزوتوپ اکسیژن در نمونه­های دولومیکرایتی، 5/44 درجه سانتی­گراد محاسبه شده است. <strong>‌</strong>